Gwladys Nocera – Φωτογραφία: © Wikimedia Commons

Βιογραφία 

Οι απαρχές

Ο Gwladys Nocera, γεννημένος στο Μουλέν το 1975, ξεκίνησε να παίζει γκολφ σε ηλικία επτά ετών στο SC Vichy και στη συνέχεια εντάχθηκε στο συγκρότημα της Γαλλίας σε ηλικία 17 ετών. Το 1997 σε ηλικία 22 ετών, επέλεξε να συνεχίσει τις σπουδές της στις διεθνείς επιχειρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες στο New Mexico State University για να συνεχίσει να προοδεύει ταυτόχρονα στο γκολφ, κάτι αδύνατο στο Clermont-Ferrand στο STAPS.

Στον ερασιτεχνικό κόσμο των Γαλλικών γυναικών εκείνη την εποχή, κέρδισε τους τίτλους της παγκόσμιας πρωταθλήτριας ομάδων το 2000 και της πρωταθλήτριας Ευρώπης το 1999 (ενώ ήταν αρχηγός της γαλλικής ομάδας). Τελικά τερμάτισε αντιπρωταθλήτρια Γαλλίας το 2002.

επαγγελματική σταδιοδρομία

Γίνοντας επαγγελματίας στις 4 Νοεμβρίου 2002, εντάχθηκε στο Ladies European Tour, ευρωπαϊκό γυναικείο γκολφ το 2003. Ολοκλήρωσε την πρώτη σεζόν στα 51 της^e θέση στη σειρά αξίας της ευρωπαϊκής κατάταξης, στη συνέχεια στην 25η θέση^e κατά την επόμενη σεζόν.

Το 2005, απέτυχε να κατακτήσει τη δεύτερη θέση σε ένα τουρνουά τρεις φορές, τερματίζοντας στο Top 10 επτά φορές. Έτσι τελείωσε τη σεζόν στην τέταρτη θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη αξιών. Τα καλά του αποτελέσματα του εξασφάλισαν και μια θέση στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Solheim. Κατά τη διάρκεια αυτού, έχασε ένα διπλό με τον Ludivine Kreutz και κέρδισε τα μονά της ενάντια στην Cristie Kerr.

Το 2006 κέρδισε τις πρώτες της νίκες στην ευρωπαϊκή πίστα, στο Deutsche Bank Ladies Swiss Open, στη συνέχεια στο BMW Ladies Italian Open και τέλος στο Catalonia Ladies Masters. Από τα 17 τουρνουά που έπαιξε, τερμάτισε έντεκα φορές στο Top 10 και πρόσθεσε άλλες τρεις θέσεις στο Top 20. Αφού προηγήθηκε στην κατάταξη της ευρωπαϊκής λίστας χρημάτων για ένα μέρος της σεζόν, τερμάτισε δεύτερη πίσω από τη Laura Davies.

Την επόμενη σεζόν, εδραίωσε τη θέση της μεταξύ των καλύτερων παικτών της ευρωπαϊκής πίστας κερδίζοντας δύο νέα τουρνουά, το KLM Ladies Open στην Ολλανδία και στη συνέχεια το προτελευταίο τουρνουά της σεζόν με το EMAAR-MGF Ladies Masters στο Bangalore της Ινδίας. Αυτές οι δύο νίκες επιτεύχθηκαν μπροστά στη συμπατριώτισσά της Virginie Lagoutte-Clement. Πήρε επίσης τη δεύτερη συμμετοχή της στο Solheim Cup όπου τερμάτισε με ρεκόρ 1 νίκη, 2 ήττες και μια ισοπαλία. Τελείωσε για άλλη μια φορά τη σεζόν στο βάθρο της ευρωπαϊκής κατάταξης με μια τρίτη θέση.

Το 2008 κέρδισε το Scottish Open, μετά το ABN AMRO Open και το AMR AMRO Ladies Open. Τον Σεπτέμβριο, με 29 χτυπήματα κάτω από την ισοτιμία στο Masters του Γκέτεμποργκ, σημείωσε τη χαμηλότερη βαθμολογία στην ιστορία της ευρωπαϊκής πίστας. Αυτό της έδωσε την τέταρτη νίκη της στη σεζόν, ακολουθούμενη δύο εβδομάδες αργότερα από την πέμπτη της στο Madrid Ladies Masters. Αυτή η τελευταία νίκη της επιτρέπει να επιστρέψει μπροστά από τη Σουηδή Helen Alfredsson στην κορυφή της ευρωπαϊκής κατάταξης. Η αποχώρηση της Σουηδής από το τελευταίο τουρνουά εξασφαλίζει τη νίκη της στο Ευρωπαϊκό Τάγμα Αξίας. Αυτό το τρόπαιο συνοδεύεται και από τον τίτλο του Παίκτης της Χρονιάς, τίτλος που ορίζεται με ψήφο των μελών του κυκλώματος. Ωστόσο, τα αποτελέσματά της σε σημαντικά τουρνουά ήταν απογοητευτικά: τερμάτισε 41^e θέση στο Evian Masters και το 64^e Βρετανική Ανοιχτή Πλατεία.

Το 2009 συμμετείχε για άλλη μια φορά στο Solheim Cup όπου τερμάτισε με ρεκόρ 3 νίκες και μια ισοπαλία.

Το 2013, επέστρεψε στις νίκες κερδίζοντας 2 τουρνουά European Tour. Τελείωσε τη χρονιά καταλαμβάνοντας την 4η θέση στο Ευρωπαϊκό Τάγμα Αξίας.

Το 2014 κέρδισε το προτελευταίο τουρνουά της σεζόν, στην Ινδία (Hero Women's Indian Open), και τερμάτισε 2η στο Ευρωπαϊκό Τάγμα Αξίας.

Κέρδισε το τελευταίο της τουρνουά τον Απρίλιο του 2015 στο Lalla Meryem Cup στο Μαρόκο. Και συμμετέχει στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Solheim για 4η φορά.

Το 2016 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο όπου τερμάτισε 36η.

Απρίλιος 2018 αποφάσισε να τελειώσει την καριέρα της και τώρα ξεκινά μια νέα καριέρα στην προπονητική.

Αποτελέσματα της σεζόν του 2017