© Catherine Benas - รูปภาพ: DR

ฉันเข้าหางานนี้เกี่ยวกับการเต้นรำผ่านการศึกษาสัญกรณ์ Laban - การถอดรหัสและการเขียน - จากนั้นฉันก็ทำงานร่วมกันผ่านการพบปะกับนักออกแบบท่าเต้น Philippe Dec camouflageé, Herman Diephuis, Rachid Ouramdane, Alban Richard, เพื่อสัมผัสกับการทำงานบนร่างกายพื้นที่ที่สวยงามองค์ประกอบของงานออกแบบท่าเต้นและการชดใช้ค่าเสียหาย

ฉันค้นคว้าต่อไปโดยการวาดระหว่างการแสดง (ในที่มืด!) ฉันตระหนักว่าการวาดตรงจุดนั้นก่อให้เกิดผลของความตื่นเต้นมันรวมสองพฤติกรรมที่แตกต่างกันผู้ชมและนักแสดงรวมกันบนกระดาษการเข้าสู่เวทีและการพัฒนาบนโน้ตบุ๊ก

© Catherine Benas - รูปภาพ: DR

ฉันวาดตาบอดแล้วฉันจะไม่ย้อนกลับไปที่ผลลัพธ์ยกเว้นเมื่อผลงานของตัวเองจมดิ่งลงสู่ความมืดมิดเช่นบทละคร:“ The Birds / The night” โดย Nacera Belaza

สำหรับชิ้นนี้ฉันต้องแปล Chiaroscuro ด้วยหินดำอีกครั้งทำให้แสงของฉากปรากฏขึ้นอีกครั้งโดยลบเนื้อหาและค้นหาสีขาวของกระดาษ ผลที่ได้คือการปรากฏตัวใหม่ของการออกแบบท่าเต้นซึ่งเผยให้เห็นมันเป็นครั้งที่สอง

© Catherine Benas - รูปภาพ: DR

ภาพวาดของนักเต้นนั้นชวนให้นึกถึงการเคลื่อนไหว เพื่อให้สอดคล้องกับการทดลองในเวิร์คช็อปของฉันพวกเขาไม่ได้มาโดยตรงจากการแสดง แต่เป็นผลงานชุดหนึ่งที่มีอยู่แล้วในวิวัฒนาการศิลปะของฉัน

ในหมึกหรือสีน้ำพวกเขาแก้ไขทัศนคติที่หายวับไปบนกระดาษที่ใช้งานได้เหมือนภาพรวม ภาพที่ได้มาจากความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่ของหน้าและรูปร่างที่มาลงทะเบียนที่นั่นไม่มีแบบจำลองพื้นฐานคือการคืนค่าการแสดงผลที่ได้ตัดสินช้า ในความทรงจำของฉันสิ่งนี้ถูกมองว่าเป็นการแสดง มันเกี่ยวกับการปรากฏตัวไม่ใช่แค่ถ่ายทอดการเคลื่อนไหว

© Catherine Benas - รูปภาพ: DR

ในห้องที่คลุมเครือสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ของการวาดภาพนั้นเป็นสิ่งจำเป็นเพราะสิ่งที่แสดงออกมานั้นมีบางส่วนที่ผลิตขึ้นเอง

ฉันแปลการเคลื่อนไหวเป็นภาพคงที่และจากภาพนี้ฉันพยายามที่จะสร้างการเคลื่อนไหวขึ้นมาใหม่มันเป็นเรื่องราวที่ไม่มีวันจบสิ้นไปมาซึ่งการเล่นระหว่างสองรัฐคือจุดสำคัญ

“ เป็นเวลานานที่ฉันค้นหาร่างกายของคุณในที่มืดกลิ่นของคุณเสียงของคุณ

ฉันค้นหาขั้นตอนของคุณดูทุก ๆ เสียงรอการปรากฏตัวของคุณ

จากนั้นฉันขีดข่วนบนกระดาษด้วยดินสอ บนผืนผ้าใบด้วยพู่กันฉันแปรงฉันทำเครื่องหมายรูปทรงฉันร่างการแสดงตน

บางครั้งฉันเห็นคุณรอบ ๆ ถนนหรือบนเวทีคุณก็ปรากฏตัว

ในหน้าของคุณคุณแสดงพลังงานว้าวุ่นฉันขุดลงในกระดาษของฉันฉันพยายามที่จะแก้ไขการเคลื่อนไหวที่คุณเสนอ ฉันจับปลายปากกาของฉันฉันพิมพ์รอยย่นที่ร่อง ฉันเดินไปกับคุณในที่มืดมองหาการสนับสนุนเล่ห์เหลี่ยมเด็กน้อยการเคลื่อนไหวครั้งยิ่งใหญ่การแสดงออกความตั้งใจ

ความรู้สึกคืบคลานเข้ามาหาเว็บสิ่งที่เหลืออยู่ในอวกาศเมื่อเรามองไม่เห็นตัวเรา

จากนั้นก็ปรากฏแบบฟอร์มการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ จากสิ่งที่เหลืออยู่ในเหมืองของฉันคุณเล็กน้อยความทรงจำของเราเล็กน้อยและแม้ตัวฉันเองในความมืดก็ปรากฏตัว”