ก่อนอื่นปิแอร์คุณเป็นคนรักกอล์ฟหรือไม่?

ในฐานะอดีตสมาชิกวัยหกสิบแปดคนของเยาวชนคอมมิวนิสต์ที่ปฏิวัติวงการฉันต้องบอกว่าจนถึงตอนนี้ฉันยังไม่มีโอกาสสนใจกีฬากอล์ฟและโลกของมันเลย ในทางกลับกันฉันรู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่เห็นว่าในไอร์แลนด์ซึ่งเป็นประเทศที่ฉันรักเป็นพิเศษเด็ก ๆ สามารถเล่นกอล์ฟได้ในราคาที่ไร้สาระทันทีที่พวกเขามีเวลาว่าง พวกเขามักจะเก่งมากจนสามารถจัดการได้ทั้งหลักสูตรกับสโมสรเดียว มันเป็นกีฬาที่สามารถเข้าถึงได้และเป็นที่นิยมมากเช่นเดียวกับรักบี้หรือฟุตบอลเกลิค

พงศาวดารพเนจรหลังจาก 39 ปีที่หัวเขียน Guide du Routard ถึงเวลาที่จะทำการประเมินครั้งแรก?

เมื่อถึงจุดหนึ่งเรารู้สึกว่าเราต้องสต็อก นอกจากนี้ฉันอยู่กึ่งเกษียณ ดังนั้นทันใดนั้นแทนที่จะเดินทาง 10 ครั้งต่อปีฉันแค่ทำไป 5 ครั้งนั่นทำให้ฉันมีช่วงอิสรภาพที่สำคัญ ในตอนแรกฉันได้เลือก 200 พงศาวดารและฉันก็บอกว่าคุณมีเพียง 340 หน้าของข้อความ เราต้องทำการเลือก ฉันรวมการผจญภัยที่สัมผัสกับฉันได้มากที่สุดในแง่ของความทรงจำและอารมณ์ที่เข้มข้น ฉันต้องสมดุลระหว่างประเทศและช่วงเวลา หนึ่งในพงศาวดารอาจแปลกใจ มันเป็นเรื่องของฉันไปสู่ชนชั้นแรงงานเมื่อฉันทำงานสี่ปีในแท่นพิมพ์ในฐานะนัก rotativist ฉันบอกตัวเองว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการของฉันและการก่อสร้างด้านจิตวิทยาและวิชาชีพ

ก่อนกลับสู่ Routard คุณมีเส้นทางผิดปรกติที่จะพูดน้อยที่สุด คุณเล่าเรื่องนี้ให้เราฟังได้ไหม

ฉันคือแบ็ค -3 โรงเรียนไม่เหมาะกับบุคลิกของฉัน ฉันเข้าทำงานทันทีและรับราชการทหารตั้งแต่อายุ 18 ปี ก่อนที่จะมีส่วนร่วมใน Routard ฉันเคยเป็นเด็กแท่นบูชาช่างตกแต่งหน้าต่างนักเรียนที่ Free University of Vincennes ครูในคุกคนงานเครื่องพิมพ์ผู้แก้ไขสื่อสำหรับหนังสือพิมพ์วารสารทางการและคำแนะนำ สีน้ำเงิน. ฉันคิดว่าฉันสามารถเป็นผู้บริหารได้ ...

รูปถ่าย: DR

คุณพบ Philippe Gloaguen เจ้านายของ Routard เมื่อไร?

ที่ Blue Guides เมื่อฉันถูกขอให้จัดการคอลเลกชันของ“ Guide du Routard” ในทางเทคนิค หลังจากถูกปฏิเสธโดยสำนักพิมพ์ 19 แห่ง Philippe Gloaguen ผู้ร่วมก่อตั้งและผู้อำนวยการปัจจุบันของคอลเลคชันประสบความสำเร็จในการจัดพิมพ์คู่มือฉบับแรกที่ Gedalge ในเดือนเมษายนปี 1973 แต่แทบจะไม่ได้เปิดตัว Routard ก็เกือบพินาศ: รถบัสบดขยี้สำนักพิมพ์และทำให้สำนักพิมพ์เล็ก ๆ ของเขาล้มละลาย ดิสเคานต์สโตร์ซื้อคืนคู่มือที่ขายไม่ออก 1500 รายการและขายได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็ติดต่อ Philippe และติดต่อกับ Hachette บรรณาธิการของ Blue Guides หลังจากนั้นไม่กี่เดือนฉันพบเขาที่โถงทางเดินและเขาบอกฉันว่าเขามีความสุขกับงานของฉันมากฉันมีส่วนร่วมในการแก้ไขแม้กระทั่งการเสนอข้อเสนอซึ่งเขาชอบมาก ปัญหาที่ฉันบอกเขาคือฉันเบื่อการเดินทางของพร็อกซีฉันอยากจะออกไปภาคสนามสักหน่อย ในตอนนี้เขาตกอยู่ในอ้อมแขนของฉันบอกฉันว่าเขาอยู่คนเดียวและเขาแค่มองหาคนที่จะช่วยเขา ช่วงแรกต้องยอมรับว่าไม่ได้กำไรมากเพราะมีไกด์แค่ 6 คน ดังนั้นฉันจึงทำกิจกรรมแก้ไขต่อไป ในปีพ. ศ. 1981 วารสารทางการได้เสนอว่าฉันได้รับการว่าจ้างอย่างชัดเจนด้วยเงินเดือนสถานะสองสถานะและคนงานการพิมพ์การคุ้มครองทางสังคมและความเป็นไปได้ในการดำเนินกิจกรรมของสหภาพแรงงาน ช่างเป็นความฝัน! ในอีกด้านหนึ่งฉันมีความชอบในการเดินทาง Philippe Gloaguen ปล่อยให้ฉันมีอิสรภาพอย่างสมบูรณ์ ฉันสามารถให้อิสระกับอคติและการพูดจาโผงผางของฉัน ฉันตระหนักว่าการเขียนแบ่งปันความสนใจของฉันกับผู้อ่านเป็นสิ่งที่ฉันอยากทำจริงๆ ดังนั้นฉันจึงมีสภาพที่แท้จริงของจิตใจ ฉันจะทำอย่างไร? เลือกความปลอดภัยหรือสิ่งที่ไม่รู้จัก แต่มีเม็กซิโกบราซิลและอื่น ๆ อีกมากมายที่จะตามมา ในที่สุดฉันก็เลือกถนน ...

คุณคิดว่าคุณจำเป็นต้องมีส่วนร่วมทางการเมืองเพื่อเป็นนักเดินทางตัวจริงหรือไม่?    

ไม่ แต่ในทางกลับกันจำเป็นอย่างน้อยที่สุดก็ต้องแสดงออกผ่านแนวทางความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับผู้ที่หลงเหลืออยู่ในสังคมและผู้ถูกกดขี่ คุณไม่สามารถเยี่ยมชมประเทศโดยไม่สนใจเงื่อนไขทางสังคมการเมืองและมนุษย์ได้ ตั้งแต่ฉันยังเด็กมากทุกสิ่งที่ฉันมีชีวิตอยู่และสิ่งที่สะเทือนใจฉันมักเกี่ยวข้องกับการต่อสู้การต่อสู้เพื่อสิทธิขั้นพื้นฐานการมีบ้านสิทธิในการกินเพื่อความหิวโหยของคุณ การเข้าถึงการศึกษา ฉันคิดว่า Guide du Routard สร้างขึ้นเพื่อต่อต้านไกด์รุ่นเก่าที่อ้างว่าพัฒนาวัตถุประสงค์และวิสัยทัศน์ที่เป็นกลางของสังคมที่อธิบายไว้ ในคำแนะนำเหล่านี้เรามาพูดถึงโปรตุเกสหรือสเปนโดยไม่ต้องพูดถึงเผด็จการของซาลาซาร์หรือฟรังโก เมื่อคุณไปเยือนประเทศใดประเทศหนึ่งแม้แต่ประเทศในยุโรปคุณต้องละทิ้งอคติความคิดโบราณของคุณถังขยะในหัวของคุณที่ชายแดน และเหนือสิ่งอื่นใดคุณต้องพยายามทำความเข้าใจ ผู้อ่าน Routard จำตนเองได้ในกระบวนการนี้ และนั่นเป็นสาเหตุหลักที่พวกเขาภักดีต่อเรามากว่า 40 ปี

คุณดูความสำเร็จของ Guide du Routard อย่างไร

การแบกเป้เที่ยวเป็นความจริงของสังคม มันเป็นวัตถุเร่ร่อนที่ทำหน้าที่แทนในสังคมเพราะมันเข้าใจวิวัฒนาการของมัน หากเราไม่เข้าใจวิธีคิดใหม่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเทคนิคใหม่เราจะไม่รอดชีวิตมาได้นานนัก เราสามารถที่จะคำนึงถึงความผิดพลาดของเราภายใต้แรงกดดันจากผู้อ่านของเราซึ่งให้คำแนะนำและคำแนะนำแก่เรา มันเป็นเรื่องราวของการเลิกจ้างลิฟต์ถาวร เรานำข้อมูลมาให้พวกเขาพวกเขายืนยันกับเราในแบบพี่น้องไม่ว่าเราจะมีทุกอย่างถูกหรือผิดก็ตาม เราคำนึงถึงมันและทุกคนวิวัฒนาการอย่างนั้น หนึ่งในทรัพย์สินของ Routard ก็เป็นเช่นเดียวกัน เมื่อเวลาผ่านไปเขาสามารถตอบสนองต่อการวิจารณ์ของผู้อ่านและก้าวไปข้างหน้ากับเขา

คุณพูดอะไรกับผู้ที่เชื่อว่า Backpacker ได้ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น   

ฉันยิ้มให้พวกเขาอย่างรักใคร่บอกพวกเขาว่าโดยพื้นฐานแล้วพวกเขาพูดถูก แต่ฉันยังบอกพวกเขาด้วยว่าการแบ่งพื้นที่ไม่ใช่คำที่เหมาะสม ฉันชอบที่จะบอกว่าแบ็คแพ็คมีการพัฒนา แบ็คแพ็คโดยเฉลี่ยนักเรียนที่ยากจนในยุค 70 ฮิปปี้ในเสื้อเชิ้ตลายดอกไม้ผ้าโพกผมและเกาหลังเมื่อฉันเห็นคนหนึ่งที่ฉันวิ่งตามและถ่ายรูปมัน สัญลักษณ์ของแบ็คแพ็คไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป ในการเดินป่าใน Vanoise วันนี้อาจมีชนชั้นแรงงานจาก Renault อยู่เบื้องหลังนายธนาคารจาก Rothschild ในความเป็นจริง Backpacker อยู่เหนือทุกสภาวะของจิตใจ เป็นการเดินทางที่ไม่ขึ้นกับชนชั้นทางสังคมและความหนาของกระเป๋าสตางค์ แต่บางครั้งก็เป็นการเดินทางครั้งหนึ่งของชีวิตและคุณต้องเปิดโอกาสให้ผู้คนได้สัมผัสกับสิ่งดีๆในขณะที่หลีกเลี่ยงราคาที่ไม่แพง ฉันนึกถึงพระราชวังของมหาราชาใน Shekhawati ในอินเดีย มันน้อยกว่า $ 100 ต่อคืนในห้องขนาด 80 ตารางเมตรพร้อมพนักงานเสิร์ฟและเตียงหลังคา กีดกันตัวเองทำไม?

มีทริปที่คุณต้องการจะทำซ้ำและปลายทางที่คุณยังต้องค้นพบหรือไม่?     

ฉันยังมีความฝันสองหรือสามความฝัน เป็นเรื่องแรกที่จะทำให้แฟนตาซีเอเชียของฉันสมบูรณ์กับเกาหลีใต้และมองโกเลียโดยเฉพาะอย่างยิ่งฉันได้เห็นภาพยนตร์เรื่อง Urga ของ Nikita Mikhalkov แล้วก็เอธิโอเปียด้วย ทริปที่อยากจะทำอีกครั้งเยเมน ฉันคิดว่าฉันได้สัมผัสกับความตกตะลึงของอารยธรรมและการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งที่สุดของทิวทัศน์ในช่วงหลายปีที่ฉันเดินทาง คนที่อุทิศรายได้ประชาชาติ 30% ให้กับการเคี้ยว Qat สิ่งที่เรียกว่าวัชพืชชนิดนี้ที่ทำให้ผู้บริโภคมีแก้มที่พองสวยเป็นเรื่องเหลือเชื่อ ทั้งประเทศมีอาวุธในขณะที่สถาปัตยกรรมของเมืองนั้นสวยงามมาก ฉันคิดว่า Saana น่าจะเป็นเมืองที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งในโลก แล้วประเพณีกลุ่มชาติพันธุ์ทะเลทราย ... ฉันอยากจะกลับไปที่นั่นอีก แต่ฉันคิดว่าจะต้องรออีกสักสองสามศตวรรษเพราะในขณะนี้ไม่มีตารางเซนติเมตรที่ราคาไม่แพง ดังนั้นฉันจะต้องเปลี่ยนความหวังของฉันไปที่ประเทศอื่นชั่วคราว

สัมภาษณ์โดย David Raynal

พงศาวดารพเนจร: พจนานุกรมขนาดเล็กของแผนการเดินทางที่ผิดปกติของ Backpacker

400 หน้า - € 19,90 - Hachette Tourisme