© Estate of Jean-Michel Basquiat ได้รับอนุญาตจาก Artestar, นิวยอร์ก© Fondation Louis Vuitton / Marc Domage

ผลงานของ Jean-Michel Basquiat ซึ่งเป็นหนึ่งในจิตรกรที่สำคัญที่สุดของศตวรรษที่ XNUMX จัดแสดงในอาคาร Frank Gehry สี่ระดับ

นิทรรศการครอบคลุมตั้งแต่ปี 1980-1988 อาชีพทั้งหมดของจิตรกรโดยมุ่งเน้นที่ผลงานมากกว่า 120 ชิ้น ชอบ หัว  จากปี 1981-1982 เป็นครั้งแรกที่มารวมตัวกันที่นี่หรือนำเสนอความร่วมมือหลายครั้งระหว่าง Basquiat et Warholนิทรรศการรวมถึงฉากที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในยุโรปงานสำคัญเช่น Liberals ที่น่ารังเกียจ (1982)  ในภาษาอิตาลี (1983) หรือ ขี่ด้วยความตาย (1988) และภาพวาดที่ไม่ค่อยเห็นตั้งแต่การนำเสนอครั้งแรกในช่วงชีวิตของศิลปินเช่น  รุกส้ม  (1982) ไม่มีชื่อ (นักมวย)  (ฮิต) และ ไม่มีชื่อ (Yellow Tar and feathers)  (1982)

ตั้งแต่วัยเด็ก Jean-Michel Basquiat ออกจากโรงเรียนและทำให้ถนนในนิวยอร์กเป็นสตูดิโอแรกของเขา อย่างรวดเร็วภาพวาดของเขาจะรู้ถึงความสำเร็จทั้งที่ต้องการและทุกข์ทรมาน นิทรรศการยืนยันมิติของมันในฐานะศิลปินหลักที่ฟื้นฟูการวาดภาพและแนวคิดทางศิลปะอย่างรุนแรง แนวปฏิบัติในการคัดลอกและวางของเขาปูทางไปสู่การผสมผสานของสาขาวิชาและแนวคิดที่หลากหลายที่สุด มันสร้างช่องว่างใหม่สำหรับการไตร่ตรองและในการทำเช่นนั้นคาดว่าอินเทอร์เน็ตและสังคมหลังอินเทอร์เน็ตของเราและรูปแบบการสื่อสารและความคิดในปัจจุบันของเรา ความเฉียบคมของการจ้องมองการไปพิพิธภัณฑ์บ่อยๆการอ่านผลงานมากมายทำให้เขาได้สัมผัสวัฒนธรรมที่แท้จริง แต่การจ้องมองของเขามุ่งเน้นไปที่การไม่มีศิลปินผิวดำปรากฏขึ้นพร้อมกับหลักฐานที่เจ็บปวด จากนั้นศิลปินจะกำหนดตัวเองให้มีอยู่บนพื้นฐานที่เท่าเทียมกันวัฒนธรรมแอฟริกันและแอฟโฟร - อเมริกันและการปฏิวัติในผลงานของเขา

Egon Schiele

© Egon Schiele ถ่ายภาพตนเองด้วยลวดลายนกยูง

ผลงานของ Egon Schiele นั้นแยกออกจากวิญญาณชาวเวียนนาในช่วงต้นศตวรรษที่ XNUMX ในไม่กี่ปีที่ผ่านมาการออกแบบของเขาได้สร้างตัวเองให้เป็นหนึ่งในความสูงของการแสดงออก

ออกจากโรงเรียนที่เขากลับมาก่อนเขาก่อตั้ง Neukunstgruppe ในปี 1909 และขอบคุณการแยกตัวของเวียนนาและ Gustav Klimtค้นพบผลงานของ โก๊ะแวน, เคี้ยว ou Toorop.

จากปี 1911 มีการแยกบางอย่างที่เขามุ่งเน้นไปที่การผลิตของเขาเองที่น่าสนใจโดยการบิดเบือนของร่างกายที่เขาเสนอวิปัสสนาการแสดงออกทางสีหน้าของความปรารถนาและความรู้สึกที่น่าเศร้าของชีวิต . ศิลปินชาวสเปนที่ถูกไข้หวัดใหญ่ในปี 1918 ถูกสร้างขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมามีภาพสามร้อยภาพและภาพวาดหลายพันภาพ

เอกสารแรกของ Schiele ในกรุงปารีสในยี่สิบห้าปีที่ผ่านมามันมีผลงานการสั่งซื้อสูงสุดเช่น ถ่ายภาพตนเองพร้อมโคมไฟจีน (1912) ยืมมาจากพิพิธภัณฑ์ Leopold (เวียนนา) หญิงตั้งครรภ์และเสียชีวิต (แม่และตาย)  (1911) จากแกลเลอรีNárodní (ปราก) ภาพภรรยาของศิลปิน (Edith Schiele) จับขาของเธอ (1917) จาก Morgan Library & Museum (New York), หญิงเปลือยยืนด้วยผ้าสีน้ำเงิน (1914) ของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ Germanisches นูเรมเบิร์ก ชายเปลือยนั่งมองจากด้านหลัง (1910) จาก Neue Galerie New York หรือ รูปตนเองที่จิตรกรเขียน  (1912) จากหอศิลป์แห่งชาติ, วอชิงตัน