Studio view อนุสาวรีย์และอาคารชุด – ©Paul Bertier

จังหวะดินสอนั้นแม่นยำและเป็นระเบียบ โหงวเฮ้งโดยรวมได้รับการตัดสินโดยกฎหมายเรขาคณิตทั่วโลก สีขาวและดำซึ่งมีผลบังคับในซีรีส์ส่วนใหญ่ เสริมความประทับใจของความสง่างามและความมีสติสัมปชัญญะ เกือบจะเข้มงวด ซึ่งไม่ได้ขัดแย้งกับเนื้อสัมผัสที่เนียนนุ่มของสีชาร์โคล หากเป็นการเน้นย้ำถึงลักษณะที่เป็นรูปเป็นร่างขององค์ประกอบ ตลอดจนความใกล้ชิดกับภาพวาดของสถาปนิก อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ยังห่างไกลจากการทำซ้ำอย่างที่ศิลปินจะสังเกตเห็นอย่างพิถีพิถัน การเบี่ยงเบนที่เห็นได้ชัดจากโลกที่รับรู้นั้นชัดเจนมากหรือน้อยนั้นชัดเจน นี่คือสิ่งที่อยู่ในหัวใจของงานของ Paul Bertier

แท้จริงแล้ว นี่คืองานซึ่ง ด้านหนึ่ง จะต้องพึ่งพาความเป็นจริงสามมิติโดยพื้นฐาน - ของพื้นที่ขนาดใหญ่และอาคารที่อาศัยอยู่ ของสถานที่ที่คนข้ามจริง ๆ จริง ๆ อย่างเป็นรูปธรรม - ในขณะที่คำถามของการเป็นตัวแทนของพวกเขา บนพื้นผิวที่ราบเรียบและเป็นสองมิติตลอดไป ด้านนี้แสดงให้เห็น เกือบจะในสาระสำคัญ การสูญเสีย ช่องว่างกับสิ่งที่ยังคงนำมาพิจารณาอย่างจริงจัง ในทำนองเดียวกัน นี่คือผลงานที่มีแนวโน้มที่จะเป็นตัวแทนขององค์ประกอบที่มีความเข้มงวดที่จำเป็นและความสม่ำเสมอที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ซึ่งสามารถคาดเดาได้ในลวดลายของมัน - กล่าวโดยย่อ - ลวดลายทางสถาปัตยกรรม - ในขณะที่องค์ประกอบเดียวกันเหล่านี้พร้อมกัน ถูกทำซ้ำในลักษณะที่จะเบี่ยงเบนจากความจริงและเป็นผลให้เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางที่เป็นจินตภาพ

ความลุ่มหลงในรูปภาพของ Paul Bertier จึงคลุมเครือมากกว่าที่พวกเขาชักนำให้เชื่อในตอนแรก ความสับสนระหว่างการสร้างสายสัมพันธ์และการเบี่ยงเบนจากความเป็นจริงนั้นถูกเน้นย้ำเมื่องานของศิลปินดำเนินไป นอกจากนี้ยังแสดงเป็นนามธรรมในสามวิธี

อย่างแรกเลย ด้านหน้าอาคาร ชิ้นส่วนของกำแพงหรือสถานที่แห่งชีวิต ซึ่งเป็นตัวแทนของชุด Building, Island และ Border นั้นไม่มีคำอธิบายใดๆ มากหรือน้อย หากไม่มีบริบทและต่อจากนี้ไปจะไม่เปิดเผยตัวตน "สถานที่" เหล่านี้จึงดูเหมือนทั่วไป ราวกับว่าชี้ไปที่รูปแบบสากลของการก่อสร้างในสภาพแวดล้อมในเมือง การไม่มีป้ายและการปกปิดการปรากฏตัวของมนุษย์เป็นการตอกย้ำความรู้สึกถึงความแตกแยกโดยคำนึงถึงความเป็นจริงซึ่งโดยทั่วไปแล้วเราจะเพิ่มกรอบการทำงาน วัฒนธรรม หรือจำนวนประชากร ในเวลาเดียวกัน ความเหน็ดเหนื่อยบางอย่างปรากฏให้เห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในองค์ประกอบที่มีสีสันของซีรี่ส์ Border ซึ่งระลึกถึงภาพวาดที่ลดจำนวนประชากรของยุคสถิตยศาสตร์ซึ่งความเหงาเป็นวิธีการสะท้อนโลกด้วยเช่นกัน

มุมมองนิทรรศการ Matter of Dreams ที่พื้นที่ศิลปะไร้พรมแดน – © Paul Bertier

จากนั้นองค์ประกอบที่แสดงในชุดเดียวกันนี้จะเน้นการใช้สีขาวและสีดำ ช่องว่าง และของแข็ง ในรูปแบบเอกพจน์ เพื่อดึงรูปแบบจากความเป็นจริงในส่วนหน้ามากขึ้น ดังนั้น ลวดลายบางอย่างที่แสดงในรูปแบบมวลสีดำที่จัดวางอยู่ตรงกลางขององค์ประกอบ ความแตกต่างกับความขาวของกระดาษโดยรอบจึงเด่นชัดมากขึ้น แผนผังของสถาปัตยกรรมจึงดูเหมือนถูกลบออกจากโลกแห่งความเป็นจริง ราวกับถูกถอดออกไป ไร้ซึ่งฐานราก เส้นรอบวง ลอยอยู่ในอากาศ องค์ประกอบอื่นๆ ได้รับการออกแบบโดยจองกระดาษสีขาวหรือผืนผ้าใบซึ่งควรมีการแสดงสิ่งปลูกสร้าง โดยตัดกับพืชพรรณหนาทึบและกริดที่อยู่อาศัยที่ล้อมรอบอีกครั้ง พื้นผิวที่ปราศจากการผ่อนปรนเพียงเล็กน้อยนั้นไม่สามารถพูดถึงปริมาตรใดๆ ได้อีกต่อไป พวกมันจบลงด้วยการบรรยายถึงมวลนามธรรม พื้นที่ที่ไร้ที่ติซึ่งได้รับการสนับสนุนจากรูปทรงเรขาคณิตที่มองไม่เห็น ขณะนี้ ดวงตาได้รับเชิญให้พิจารณารูปทรงและเงาที่น่าสนใจ เพราะพวกเขาไม่ได้กล่าวถึงสิ่งใดเป็นพิเศษอีกต่อไป ในขณะเดียวกันก็ดูเหมือนจะมีความจริงอยู่บ้าง

สุดท้าย องค์ประกอบของ Paul Bertier บางอย่างทำให้ตัวเองห่างไกลจากความเป็นจริงมากขึ้น โดยเปลี่ยนลวดลายทางสถาปัตยกรรมให้กลายเป็นรูปแบบอิสระที่สามารถฉีดซ้ำลงบนพื้นผิวกระดาษ โดยเล่นกับเอฟเฟกต์ซ้ำๆ หรือสมมาตร กล่าวคือ โดยการสำรวจความหลากหลายของการกำหนดค่าที่นำเสนอโดยเรขาคณิต กระบวนการ นี่คือสิ่งที่โผล่ออกมาจากชุดบ้านและอนุสาวรีย์ อย่างแรกช่วยให้มองเห็นแผงของโครงสร้างที่เอื้ออาศัยได้อย่างแม่นยำมากขึ้นซึ่งประกอบด้วยชิ้นส่วนทางสถาปัตยกรรมที่ประกอบ ทำซ้ำ วางเคียงกัน จบลงด้วยการสร้างอาคารด้วยจินตนาการอันเฉียบขาดอย่างเฉียบขาด สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ Paul Bertier เข้ามาใกล้ที่สุดกับมุมมองของยูโทเปีย โดยเป็นคำถามเกี่ยวกับการมองเข้าไปในระยะทาง และคิดหาวิธีที่จะใช้ชีวิตในอนาคตที่ทำได้ไม่มากก็น้อย งานที่สองที่รุนแรงยิ่งขึ้นในด้านของสิ่งที่เป็นนามธรรมล้วนๆ โดยมีชิ้นส่วนซ้ำๆ เหล่านี้ซึ่งหลักพื้นฐานได้จางหายไป ในที่นี้เช่นกัน กรอบโดยรวมที่ชวนให้นึกถึงโครงสร้างที่เอื้ออาศัยได้ ซึ่งบางครั้งก็ตีความมุมและความเอียงอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อมอบสิ่งที่จำเป็นต่อการระลึกถึงอาคารแรกเริ่ม

แนวปฏิบัติของ Paul Bertier จึงค่อยๆ ขโมยสถาปัตยกรรมของความเป็นจริงทางกายภาพของมัน เพื่อนำมันกลับมาใช้ใหม่ในพื้นที่ราบ กล่าวคือช่องว่างที่สามารถนำรูปแบบของนิยายไปใช้ อย่างไรก็ตาม การสรุปจะเป็นกรอบพื้นที่ที่ทุกคนน่าจะอาศัยอยู่ ด้วยเหตุนี้ ความเป็นจริงของพื้นที่ที่มีคนอาศัยอยู่จึงไม่ถูกจับกุมเนื่องจากความสำคัญเชิงสัญลักษณ์ สังคม หรือวัฒนธรรมอีกต่อไป ตอนนี้มันถูกรวบรวมเพื่อสัณฐานวิทยาที่บริสุทธิ์และแรงกระตุ้นที่มาพร้อมกับมัน นอกจากนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณไม่ได้ยืนกรานเพียงพอในงานนี้เกี่ยวกับบทบาทของการรับรู้ การจ้องมอง และบางที ความรักในรูปทรง ดูเหมือนว่าพอล เบอร์เทียร์จะถามตัวเองอยู่เสมอว่าอะไรทำให้เกิดเงา ซึ่งเป็นลักษณะทางสัณฐานวิทยา ซึ่งสามารถบ่งบอกถึงพื้นที่ที่มีคนอาศัยอยู่ได้ มันเป็นวิธีการที่โพรงเล่นกับของแข็ง พื้นผิวที่มีความลึก ช่องที่มีการฉายภาพ เพื่อผลิตประตูและหน้าต่างหรือไม่? มันคือชีวิตที่เรามองไม่เห็น แต่เราเดาว่าเบื้องหลังการเปิดกว้างแบบเดียวกันนี้ที่ศิลปินมักพรรณนาในลักษณะทึบแสงหรือไม่? ยากที่จะพูด ยกเว้น ไม่ต้องสงสัยเลย เมื่อคนๆ หนึ่งเป็นศิลปิน

ข้อมูลที่เป็นประโยชน์:

พื้นที่อิคารัส
31 ถนน Gambetta
Issy-les-Moulineaux

การเคลือบเงา
วันพฤหัสบดี 7 เมษายน 2022

Horaires
วันจันทร์ ถึง วันศุกร์: 9:22 - XNUMX:XNUMX น.
วันเสาร์: 10 – 12 น. & 30 น. – 13 น.

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม https://www.espace-icare.com/