Χρωματικός ρυθμός, Παρίσι, 1964
© Pracusa 2013057 και φωτογραφία © Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης / Roger-Viollet

Αυτή η μονογραφία που ακολουθεί την εξέλιξη του καλλιτέχνη από την αυγή του 1970ου αιώνα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 'XNUMX, υπογραμμίζει τη σημασία της δραστηριότητάς του στις εφαρμοσμένες τέχνες, την ιδιαίτερη θέση του στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία, καθώς και ο σημαντικότερος ρόλος της στην αφαίρεση των οποίων είναι μεταξύ των πρωτοπόρων.

Η χρονολογική πορεία, τεκμηριωμένη, καταδεικνύει τον πλούτο και τη μοναδικότητα του έργου της Sonia Delaunay που χαρακτηρίζεται από συνεχή διάλογο μεταξύ των τεχνών. Όλα τα επιλεγμένα έργα αποκαλύπτουν μια προσωπική προσέγγιση στο χρώμα, που θυμίζει τη ρωσική παιδική του ηλικία και τη μάθειά του να ζωγραφίζει στη Γερμανία.

Ενώ ο Robert Delaunay θεωρεί την αφαίρεση ως παγκόσμια γλώσσα, η Sonia Delaunay το βιώνει με τις πιο ποικίλες υποστηρίξεις (έργα ζωγραφικής, έργα αφίσας, ρούχα, δέστρες, οικιακά αντικείμενα) και δημιουργεί με τέσσερα χέρια τον ποιητή Blaise Cendrars La Η φήμη του Trans-Siberian και του Petite Jehanne de France. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου το πέρασμα της στην Ισπανία και την Πορτογαλία συνέπεσε με μια πρώτη εξέλιξη των δραστηριοτήτων της στον τομέα του θεάτρου και της μόδας που προώθησε στη Μαδρίτη το 1918, στη συνέχεια την επιστροφή της στο Παρίσι τη δεκαετία του 1920. μετά την δεκαετία σηματοδοτεί την άνθηση μιας εκλεπτυσμένης αφαίρεσης, χαρακτηριστικής του διεθνούς στυλ, και σε αρμονία με την αρχιτεκτονική, όπως αποδεικνύεται από τις μεγάλες διακοσμήσεις τοίχων του Air Pavilion της Διεθνούς Έκθεσης Τεχνών και Τεχνών που παρουσιάστηκε στο Παρίσι για πρώτη φορά από το 1937. Ο ρόλος του καλλιτέχνη ως «λαθρεμπόρου» μεταξύ της γενιάς των πρωτοπόρων της αφαίρεσης και της μεταπολεμικής περιόδου εκδηλώνεται με τη συμμετοχή του στο Salons des Réalités Nouvelles, τη συμμετοχή του αρχιτεκτονικά έργα και την παρουσία του στη γκαλερί Denise René. Από τη μεταπολεμική περίοδο, η ζωγραφική της Sonia Delaunay γνώρισε μια βαθιά ανανέωση, η οποία κορυφώθηκε, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, σε μια έντονα ποιητική αφηρημένη τέχνη. Η τυπική και τεχνική του δημιουργικότητα εκφράστηκε έπειτα σε μνημειώδη έργα (ζωγραφική, μωσαϊκό, τάπητα, ταπισερί) και η τελευταία του δουλειά γνώρισε μια τελευταία έκρηξη σε χαρακτικά άλμπουμ και εκδόσεις Artcurial.

Βοηθούμε από την ανακατασκευή των πρωτότυπων σετ και συσκευών και την παρουσία φωτογραφιών και ταινιών από την εποχή, η έκθεση αναδεικνύει το παράδοξο ενός έργου που γράφτηκε βαθιά στην εποχή του - από την Belle Epoque μέχρι τη δεκαετία του 1970 - και η συνέπεια της επίσημης έρευνας και η αναζήτηση για τη σύνθεση των τεχνών καθιστούν επίσης διαχρονική.

Η έκθεση θα παρουσιαστεί στο Tate Modern στο Λονδίνο από τις 15 Απριλίου έως τις 9 Αυγούστου 2015.

Έκθεση που παράγεται με την εξαιρετική βοήθεια της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας και του Κέντρου Πομπιντού

Πρακτικές πληροφορίες

Μουσείο της σύγχρονης τέχνης του Παρισιού
11 avenue du President Wilson
75116 Παρίσι
Τηλ. 01 53 67 40 00

www.mam.paris.fr

Ανοιχτά την Τρίτη έως την Κυριακή από τις 10 π.μ. έως τις 18 μ.μ.
Ανοιχτό το βράδυ μέχρι τις 22 μ.μ.

Εισιτήριο
Πλήρης τιμή: 11 €
Μειωμένη τιμή: 8 €