Με αυτόν τον τρόπο, αγνοώντας τις Fêtes & Galantes – η ίδρυση του Maison d'Art Bernard Anthonioz μπορεί να είναι αρκετή για να το απηχήσει – οι προσκεκλημένοι καλλιτέχνες προσεγγίζουν, άμεσα ή έμμεσα, και όπως έκανε ο Watteau περίπου τρεις αιώνες νωρίτερα, το θέατρο, «ο τόπος που βλέπει κανείς», αυτό το μέρος όπου ασκούνται διπλά ζητήματα της παράστασης, της παράστασης. σε απόσταση. Ταυτόχρονα, λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός αυτής της πραγματικότητας. Όταν το θέατρο είναι ήδη αναπαράσταση, η έκθεση «watteauesque» μας βάζει να σκεφτούμε την αναπαράσταση της παράστασης και αμφισβητεί την επανάληψη του θεάτρου ως θέματος, ως χαρακτηριστικού, ως μορφής τρέχουσας πλαστικής δημιουργίας. Αν πράγματι το θέατρο είναι αυτός ο χώρος που προορίζεται για συλλογική υποδοχή, μετάδοση, εκπαίδευση και ψυχαγωγία… δεν πρέπει να παραλείψουμε την ανατρεπτική του ιδιότητα, γιατί είναι ο χώρος για συγκάλυψη και αντιστροφή αξιών. Εξαιρετικά επικίνδυνο.

Ένα πρωτότυπο σχέδιο του Watteau, που δάνεισε ευγενικά ένας συλλέκτης, θα θυμίζει στην εισαγωγή της έκθεσης την εκπληκτική και απίστευτη ιστορία της ταξινόμησης αυτού του κτήματος του Nogent sur Marne στις αρχές του 1944ου αιώνα, που προσφέρθηκε από τις αδελφές Smith Champion το XNUMX στο κράτος, που τώρα διαχειρίζεται το FNAGP.

Το Εθνικό Ίδρυμα Γραφικών και Πλαστικών Τεχνών (FNAGP) άνοιξε το 2006 στο Nogent sur Marne, το Maison d'Art Bernard Anthonioz (MABA), ένα κέντρο τέχνης που αποσκοπεί στην προώθηση και διάδοση της σύγχρονης δημιουργίας και στην ενθάρρυνση της εμφάνισης πειραματικών έργων.

Το Ίδρυμα διοργανώνει εκεί τέσσερις εκθέσεις το χρόνο, κυρίως γύρω από τη φωτογραφία και τη γραφιστική με τους πιο καινοτόμους τρόπους έκφρασής τους, αλλά και καλωσορίζοντας άλλες πλαστικές προτάσεις που αμφισβητούν την ιστορία ή τη μνήμη, την περιοχή και το περιβάλλον ή ακόμα και την κινηματογραφική αναπαράσταση.

Το Maison d'Art Bernard Anthonioz, μέλος του δικτύου τραμ Ile de France, ασκεί ενεργό δημόσια πολιτική και φιλοξενεί πολυάριθμες εκδηλώσεις γύρω από τις εκθέσεις που διοργανώνει.