Τουλάχιστον τις δύο πρώτες μέρες, που έλαβαν χώρα κάτω από έναν καλοκαιρινό ήλιο, ένα θυελλώδες ψιλόβροχο που συνόδευε τους 380 συμμετέχοντες το τελευταίο πρωί. Pleonasm, επειδή ένας επαγγελματίας του Opal Coast χωρίς άνεμο, θα ήταν λίγο σαν το British Open χωρίς τη βροχή, το US Open χωρίς τα τραχύ του ή ο Miguel Angel Jimenez χωρίς το πούρο του… κάτι θα λείπει.

Τέσσερις σύνδεσμοι (συμπεριλαμβανομένων τριακόσιων ετών) που φημολογούνται ότι είναι από τους πιο όμορφους στη Γαλλία, περίμεναν τις 95 ομάδες που αποτελούσαν έναν επαγγελματία και τρεις ερασιτέχνες για την περίσταση. Σημάδι της επιτυχίας αυτής της εκδήλωσης που δημιουργήθηκε το 1994 και τώρα αγκυροβολημένο στο γαλλικό και ακόμη και ευρωπαϊκό ημερολόγιο «Την πρώτη χρονιά, υπήρχαν 35 ομάδες στην αρχή. Από τώρα και στο εξής, φλερτάρουμε τακτικά με τα εκατό ", υπογραμμίζει ο Christophe Cantegrel, ο δημιουργός και ο διοργανωτής του Pro Am για είκοσι ένα χρόνια.

Προφανώς, πολλοί Γάλλοι, αλλά και Άγγλοι και παίκτες από το Μπενελούξ (Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Λουξεμβούργο), τρίβασαν 72 τρύπες, οι περισσότερες από αυτές τέλεια περιποιημένες. Ξεκινώντας με το υπέροχο (πραγματικά!) Γήπεδο γκολφ του Le Touquet και τη διαδρομή του στη θάλασσα, σκηνή της νίκης του θρυλικού Severiano Ballesteros στο Γαλλικό Όπεν του 1977. Ή το πιο δάσος Belle-Dune στον κόλπο του Somme, κατοικημένο ελάφια και ενσωματωμένο στον ομορφότερο ορεινό όγκο της Ευρώπης. Χωρίς να ξεχνάμε το πιο βόρειο Wimereux, έναν πραγματικό σύνδεσμο της Σκωτίας: ίσως το λιγότερο δύσκολο από τα τέσσερα μαθήματα που προσφέρονται όταν ο άνεμος δεν είναι το παιχνίδι ... κάτι που δεν συνέβαινε αυτή την εβδομάδα. Παρ 'όλα αυτά δεν φαίνεται να συμβαίνει ούτως ή άλλως ... Οι αγγλικές ακτές είναι ορατές σε μια σαφή ημέρα, οι πάπιες περπατούν στη γραμμή σας με κουκούλα και αποθήκες που χρονολογούνται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προστατεύουν μερικές τρύπες. Μοναδικός!

Λυπούμαστε απλά που ο Hardelot, παρόλο που θεωρείται ένας από τους πιο όμορφους χώρους γκολφ στην Ευρώπη, δεν ήταν μέχρι το επίπεδο των άλλων τριών για την περίσταση. Μια πρακτική riquiqui απαγορεύει τη χρήση του οδηγού, η οποία είναι πάντα ενοχλητική, ειδικά όταν ξεκινάτε με την παρ. 5. Ειδικά, τα πρόσφατα πυρήνα πράσινα θυμίζουν εκείνα ενός συμπαγούς από την περιοχή του Παρισιού και έχουν υποφέρει σοβαρά από τη σύγκριση με τις άλλες τρεις διαδρομές.

Το Pro Am, στην αθροιστική ακαθάριστη κατάταξη, κέρδισε τελικά το κουαρτέτο που αποτελείται από τους Pro Alvin Pivaty και ερασιτέχνες Laurent Montagnier (δείκτης 16), Jonathan Marouani (δείκτης 8) και François Benard (δείκτης 19). Σε κάθε τρύπα μετρήθηκαν μόνο τα δύο καλύτερα σκορ της ομάδας, με μερικές φορές ένα χτύπημα να επιστρέφεται σύμφωνα με τον δείκτη του παίκτη.

Απόδειξη ότι τα μαθήματα υπερασπίστηκαν τέλεια, μόνο 5 επαγγελματίες παίκτες επέστρεψαν ένα σωρευτικό σκορ κάτω από το όριο. Σε αυτό το παιχνίδι, ο Fabien Marty έκανε το καλύτερο με αθροιστικό σκορ -8. Σε ηλικία 31 ετών, κατάφερε να βασιστεί σε ένα ισχυρό και ακριβές στυλ οδήγησης, τα δυνατά του σύμφωνα με αυτόν. Ήταν μπροστά στη σειρά Raphaël Ayraud (39 ετών, 15 ετών^e του Madeira Open το 2008) στο -6, Benjamin Nicolay (43, 64^e του Γαλλικού Όπεν το 2007) στο -3, ο Λέο Λεσπινασής (20 ετών, ο νεότερος και νεότερος Γάλλος πρωταθλητής) στο -2 και τελικά στο -1 Benoît Teilleria (42 ετών, 5^e του L'open d'Italie 2006), ένας από τους μεγαλύτερους νικητές στην ακτή Opal.

Κάθε βράδυ, στο Palais des Congrès στο Le Touquet δίνονταν βραβεία και επιβραβεύονταν οι ομάδες που κέρδισαν σε κάθε γήπεδο γκολφ (ακαθάριστη και καθαρή κατάταξη). Καταφέραμε να δούμε τον πρώην πρωταθλητή τένις Cédric Pioline να ανεβαίνει στο βάθρο με την ομάδα του την Παρασκευή. Διοργανώθηκαν επίσης διάφοροι διαγωνισμοί καθημερινά, όπως η μεγαλύτερη διαδρομή στο Le Touquet ή η μπάλα που βρίσκεται πλησιέστερα στη σημαία στα άλλα μαθήματα. Ένα καροτσάκι Mirus αξίας 5500 ευρώ προσφέρθηκε ακόμη και σε όποιον θα φυτέψει μια τρύπα στο 1 στο νούμερο 6 du Touquet, και μια διαμονή στο La Manga (Ισπανία) προσφέρθηκε σε οποιονδήποτε θα έκανε το ίδιο. στο αρ. 12 de Belle Dune. Αλλά ο άνεμος, η κακή τύχη, ακόμη και η αδεξιότητα των παικτών αποφάσισαν διαφορετικά ...

Κάθε βράδυ, μια κλήρωση επέτρεψε σε έναν τυχερό να κερδίσει μια διαμονή σε ένα όμορφο ξενοδοχείο στο Μαυρίκιο, τη Ρεϋνιόν, το Μαρόκο ή ακόμα και την Ισπανία.

Εκτός από τα πολλά βραβεία και τα δώρα που προσφέρονται, αυτά τα τέσσερα βράδια κάθε φορά επέτρεψαν σε όλους τους συμμετέχοντες να συναντηθούν σε μια φιλική ατμόσφαιρα ανάμεσα σε petits Fours, απεριόριστα ποτά, σοκολάτες και στάσεις γκολφ. Μια γεύση τοπικής σπεσιαλιτέ προσφέρθηκε ακόμη και την Παρασκευή το βράδυ. Η ευκαιρία (ή ποτέ;) να δοκιμάσετε, μεταξύ άλλων, το περίφημο κέικ με… τσουκνίδες. Εάν ναι, φαίνεται ότι είναι βρώσιμο!

Φράνκ Κρόντο