Από τη μία πλευρά, υπάρχει ο Φράνκ Καφάιμ, «l'Avaleur», έμπορος στο City του Λονδίνου, ιδιοφυΐα σε εταιρικές αγορές, ο οποίος έχει μια έξαλλη όρεξη για ζωή, δύναμη, χρήματα, τα πάντα. Από την άλλη πλευρά, ο στόχος της: μια ακμάζουσα εταιρεία, το «Γαλλικό Καλώδιο του Cherbourg». Ο Διευθύνων Σύμβουλος και ο βοηθός του, μεγαλύτερος, έδωσαν τη ζωή τους στην εταιρεία. Πιστεύουν στη διεύρυνση της γενικής ευημερίας από τη βιομηχανία, αγαπούν τη δουλειά τους, αγωνίστηκαν για να αντιμετωπίσουν κρίσεις και είναι περήφανοι γι 'αυτό. Ο θεατής τοποθετείται μπροστά από αυτά τα δύο στρατόπεδα, όπως σε ένα μποξ. Ποιος θα κερδίσει το παιχνίδι;

Αλλά προσέξτε, όπως και οι φωνές των παραμυθιών, αυτό το καταρράκτη είναι ελκυστικό, χαζεύοντας ακόμα! Αστείος και απομακρυσμένος, η σταδιοποίηση ενός ελαφρού ρυθμού που υποδηλώνεται από μια μπαταρία στην οποία οι ηθοποιοί παίρνουν στροφές, τονίζει τον καιρό μας. Είναι το τέλος της εποχής του καπιταλισμού που καταναλώνεται, καταναλώνεται ...

Είναι ο άνθρωπος ακόμα και πάντα λύκος στον άνθρωπο; Η δημιουργία του L'Avaleur λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο ενός κύκλου συναντήσεων και δημιουργιών γύρω από τις έννοιες του «έργου» και του «πλούτου» που ξεκίνησε από το Tréteaux de France.

Σταδιοποίηση

Είναι το πλαίσιο της κοινωνίας στην οποία βρισκόμαστε, του συστήματος στο οποίο ζούμε στις χώρες μας, το οποίο φυσικά με οδήγησε σε αυτό το δωμάτιο και με οδήγησε να μην εξηγήσω τους λόγους ή να βρω λύσεις, αλλά να αναζητήσουν, καταρχάς, από πού προέρχεται το κακό. Αντιμετωπίζουμε αυτά τα ερωτήματα που έθεσε ο ίδιος ο φιλόσοφος Thomas Hobbes τον 1840ο αιώνα με την παρατήρηση αυτή: «Στην κατάσταση της φύσης, ο άνθρωπος είναι λύκος για τον άνθρωπο». Μετά την εισβολή του Le Faiseur και του Balzac στον κόσμο του χρηματιστηρίου του Παρισιού τη δεκαετία του 2000, ήθελα να κάνω ένα μεγάλο βήμα πίσω στο χρόνο με αυτόν τον Avaleur, αυτόν τον de Faiseur, αυτόν τον καταστρεπτικό της αξίας που λειτουργεί στο XNUMXs.

Υπάρχει πάντα ένας καταβροχθισμένος και ένας καταβροχθιστής στον κόσμο που μας προσφέρεται ως πρότυπο, αυτό του καπιταλισμού, σε αυτόν τον κόσμο όπου το προσωπικό κέρδος συχνά υπερισχύει του συλλογικού και του κοινωνικού. Μου φάνηκε ενδιαφέρον να σκηνοθετήσω ένα παιχνίδι που μας επιτρέπει να προβληματιστούμε για τον χρόνο μας και να ρίξουμε μια ματιά στο επόμενο. Είμαστε σίγουρα στο τέλος ενός κύκλου και στην αρχή ενός νέου, το νιώθουμε. Ο Έντγκαρ Μόριν μιλάει για μουλάρισμα, μεταμόρφωση. Τι κόσμο κληρονομούμε; Σε ποια μετάλλαξη είμαστε; Αυτό είναι το ίδιο το θέμα του παιχνιδιού του Jerry Sterner. […]

[Ο χαρακτήρας του Valor] είναι ελκυστικός, είναι ευχάριστος, ακόμη και χαρούμενος, γεμάτος χιούμορ και ζωτική ενέργεια. Αυτό είναι επίσης ένα από τα χαρακτηριστικά των κοινωνιών μας. Ακόμα και μέσα σε ένα καταστροφικό, θανατηφόρο σύστημα, όλα γίνονται για να καταστήσει αυτή τη λειτουργία ελκυστική. Το ogre δεν είναι ποτέ κρυμμένο, ποτέ δεν καλύπτεται, αντίθετα φαίνεται, εμφανίζεται όπως είναι με τον κυνισμό, στην εξαναγκασμό του για φαγητό, την επιθυμία του να καταπιεί. Είναι ελκυστικός όπως τα τέρατα στα παραμύθια. […]

Είναι ένα πολύ αστείο παιχνίδι, το οποίο πρέπει, όπως και ο Le Faiseur, να μας κάνει να τρέμουμε. Είναι πραγματικά μια κωμωδία. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας ακαταμάχητος απατεώνας, ικανός να γυρίσει το σακάκι του και μετά από κάποιες συγνώμη για τις προκληθείσες ζημίες, να μπορέσει να κερδίσει ξανά και ξανά την υποστήριξη του κοινού. Το πρόβλημα είναι ότι η ζημία που προκλήθηκε δεν είναι πάντα επισκευή!

Αυτή η επικίνδυνη ατιμωρησία πρέπει να ακούγεται με το χιούμορ, ελπίζοντας να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση των θεατών. Αυτό δεν μπορούμε να πούμε: δεν το γνωρίζαμε. Πρόκειται για ένα βίαιο και κωμικό θέμα, το οποίο κάνει το έργο μια πραγματική σύγχρονη ιστορία. Το κακό είναι ελκυστικό και τρομακτικό. Ξοδεύει, ξοδεύει, είναι υπερμεγέθης. Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε το έργο ως εξής: είναι ο κακοποιός να χτυπά τον καθένα;

Στο αρχικό κομμάτι, η εταιρεία δεν βρίσκεται στη Νέα Υόρκη αλλά στα βάθη της Αμερικής, σε μια πρώην βιομηχανική περιοχή. Στη γαλλική προσαρμογή, θα εδρεύει στο Cherbourg για να σχεδιάσει το χώρο ενός λιμανιού, και έτσι να προωθήσει ένα άνοιγμα με τη φαντασία της πλοήγησης, των αναχωρήσεων, του κόσμου του διεθνούς εμπορίου. Ο δεύτερος χώρος, η Wall Street στο πρωτότυπο, θα βρίσκεται στο Λονδίνο, στην πόλη, στην καρδιά των υψηλών σημείων της συναλλαγής. Τρεις χώροι επομένως: ένας σύγχρονος χώρος στο Λονδίνο, το Cherbourg με ένα παράθυρο στη φαντασία και ένας χώρος προόδου όπου ο αφηγητής έρχεται να μιλήσει στο κοινό, ένας διαχρονικός χώρος σε άμεση σύνδεση με το δωμάτιο. […]

Γύρω από το Avaleur, υπάρχει ο ντεμοντέ επιχειρηματίας: ένας καπετάνιος που ηγήθηκε της επιχείρησης ως καλός πατέρας και που εκπροσωπεί τον κοινωνικό καπιταλισμό. Υπάρχει επίσης μια γυναίκα που είναι γυναίκα εμπιστοσύνης, η βοηθός, αυστηρή, ειλικρινής, εκπρόσωπος του προσωπικού. Και μετά μια άλλη γενιά: η νεαρή γυναίκα, δικηγόρος, στο σχολείο εξουσίας. Κατασχέθηκε με ένα είδος σεξουαλικής διέγερσης στον αγώνα ενάντια στους ελιγμούς του Avalor. Επειδή είναι επίσης ένας αγώνας-γυναίκα, ένας αγώνας των φύλων, ένας αγώνας εξουσίας στην εξουσία. Η νεαρή γυναίκα βλέπει τον εαυτό της, βλέπει τον εαυτό της, σαν εξημέρωση.

Ο χαρακτήρας του αφηγητή, τον οποίο θα παίξω, είναι ένας χαρακτήρας με ενθουσιασμό με το κοινό, μεταξύ των δύο στρατοπέδων, που μοιράζεται τις ερωτήσεις του. Προσπαθεί να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερα φτερά. Ένας χαρακτήρας που ήταν αγκυροβολημένος και που, σε αυτή τη μεγάλη αναταραχή, πρόθυμα ή με βία, επιπλέει και πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του. Και πάλι, αυτή είναι μια πολύ σύγχρονη διαδρομή.

Ο συγγραφέας έχει την ειλικρίνεια να δείξει μια μάχη, μια μάχη του ανθρώπου εναντίον του ανθρώπου. Ήταν διευθυντής επιχειρήσεων, μπορείτε να πείτε ότι παρακολούθησε όλα αυτά στενά και έγραψε ένα συναρπαστικό, άμεσο αφηγηματικό θέατρο. Πιστεύω ότι θα είναι χαρούμενη για το κοινό να παρακολουθήσει αυτόν τον αγώνα σήμερα με την απόσταση του γέλιου και της αφήγησης.

Πρακτικές πληροφορίες

Οικολόγος
94, rue jean-pierre timbaud, Παρίσι 11e
m ° Στέφανα ή Parmentier
λεωφορείο 96

• Τρίτη 31 Ιανουαρίου> Σάββατο 18 Φεβρουαρίου
• Τρίτη έως Παρασκευή στις 20 μ.μ.
• Σάββατο στις 19 μ.μ.
• Κυριακή στις 16 μ.μ.
• διάρκεια 1h40
• από 13 χρονών

Τιμές από 5 σε 14 ευρώ

κράτηση: 01 47 00 25 20
www.maisondesmetallos.paris