Αν ο Jeff Koons αποτέλεσε αντικείμενο πολλών εκθέσεων, μερικές φορές παρουσιάζοντας συγκεκριμένα σύνολα του έργου του, μερικές φορές συγκεκριμένα γλυπτά σε δεδομένο ιστορικό περιβάλλον, καμία έκθεση δεν συγκέντρωσε το έργο του σε ένα ολοκληρωμένο και χρονολογικό ταξίδι, καλύπτοντας το σύνολο της παραγωγής του. Περίπου εκατό γλυπτά και πίνακες ζωγραφικής αποτελούν αυτή την αναδρομική παράσταση που ακολουθεί όλα τα ορόσημα στην καριέρα του καλλιτέχνη.

Balloon Dog (Magenta), 1994 - 2000
Καθρέπτης από γυαλισμένο ανοξείδωτο ατσάλι, διαφανές βερνίκι 1 από 5 μοναδικές εκδόσεις
Συλλογή Pinault - © Jeff Koons
Φωτογραφία: © Jeff Koons

Σχεδιασμένο σε συνεργασία με το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney, το οποίο παρουσίασε στη Νέα Υόρκη από τις 27 Ιουνίου έως τις 19 Οκτωβρίου 2014, η έκθεση "Jeff Koons, η αναδρομική έκθεση" στο Κέντρο Πομπιντού καλεί τον επισκέπτη να κοιτάξει χωρίς προκαταλήψεις για το έργο ενός από τους πιο διάσημους και αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες της εποχής μας, που ο Bernard Blistène, διευθυντής του εθνικού μουσείου σύγχρονης τέχνης και επιμελητής της παρισινής έκθεσης, θεωρεί ως "τον τελευταίο από τους Pops".

Τα έργα που παρουσιάστηκαν στο Κέντρο Πομπιντού έγιναν από τώρα και στο εξής: ενυδρεία από τη σειρά "Equilibrium" (1985), "Rabbit" (1986), "Michael Jackson and Bubbles" (1988) ή "Balloon Dog "(1994-2000) έχουν αποκτήσει τεράστια δημοτικότητα και σηματοδότησαν τη σύγχρονη οπτική κουλτούρα.

Χτισμένο σε ιστορικό και χρονολογικό τρόπο, η αναδρομική αναδεικνύει τους διάφορους κύκλους του έργου του καλλιτέχνη, από τα πρώτα κομμάτια που αποδίδουν την τέχνη της εποχής τους, σε τρέχοντα έργα που εμμέσως διαλέγουν με την ιστορία της τέχνης κλασικό. Υπογραμμίζει τη συνοχή του έργου του καλλιτέχνη και τις γραμμές δύναμης του, καθώς και την ποικιλομορφία και τον πλούτο της δημιουργικής του δύναμης.

Σωσίβιο σκάφος, 1985
Bronze - Έκδοση 3/3
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Chicago, Gerald S. Elliott Collection, 1995.56.AC
© Τζεφ Κουνς

Το έργο του Jeff Koons έχει καθιερωθεί κατά τη διάρκεια διαφόρων σειρών. Εύθραυστο στο γελοίο, τα πρώτα "Φουσκωτά" έδωσαν τη θέση τους στις συνελεύσεις που αναζητούν μια σύνθεση ανάμεσα στην ποπ τέχνη και τον μινιμαλισμό, όπως αυτές της σειράς "The New".

Με την ακόλουθη σειρά, ο Koons θέτει τις θέες του στην εικονογραφία της μαζικής κουλτούρας, του κομιστή του αμερικανικού ονείρου και των φαντασιών του. Έτσι, η σειρά "Luxury and Degradation" (1986) αναπαράγει τις διαφημιστικές στρατηγικές που αναπτύσσουν τα μεγάλα εμπορικά σήματα, ενώ η "Banality" (1988) δίνει υπερηφάνεια στη λαϊκή απεικόνιση, συνδυάζοντας παιδικά όνειρα και ερωτικές προτάσεις με διαφορετικές " της ιστορίας της τέχνης. Ο Koons ισχυρίζεται στη συνέχεια την πραγματοποίηση αντικειμένων που δοξάζουν τη γεύση των αμερικανικών μεσαίων τάξεων, για τις οποίες παρουσιάζεται ακούραστα ως εκπρόσωπος.

Κουνέλι, 1986
Ανοξείδωτο ατσάλι - Έκδοση 1/3
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Σικάγο, μερική δωρεά του Στέφαν
T. Edlis and H. Gael Neeson, 2000.21 - © Jeff Koons

Ανατρεπτικό και σκανδαλώδες, το "Made in Heaven" (1989-1991) θολώνει τη γραμμή μεταξύ του Koons και του χαρακτήρα του μέσω αποφασιστικής πορνογραφικής διοργάνωσης, προσφέροντας τον καλλιτέχνη και το υλικό του μούσα για πολλαπλές αναπαραστάσεις. Ο Koons γίνεται έπειτα "ο σάπιος μαγεμένος" μιας κοινωνίας όπου το όνειρο και η ψευδαίσθηση ανακατεύονται συγχέοντας, τα συλλογικά ιδεώδη και τη βία. Έχοντας δοκιμάσει μνημειακούς χαρακτήρες με το "Puppy" (1992) και το "Split Rocker" (2000), ο Koons βρίσκεται αντιμέτωπος με τον δημόσιο χώρο. Με τη σειρά "Εορτασμός" (1994), και ιδιαίτερα το περίφημο "Balloon Dog", έφθασε σε ένα τεχνικό παροξυσμό και έφερε στο απόγειο του την μεταμόρφωση των τετριμμένων αντικειμένων σε ολοκληρωμένες γλυπτικές μορφές, λαμπερές και φουσκωμένες.

Στην πραγματικότητα, η ιδέα του φουσκωτού τρέχει μέσα από το έργο του Jeff Koons, όπως αποδεικνύεται από τη σειρά "Popeye" (2003) ή "Hulk Elvis" (2007), την οποία ο καλλιτέχνης ανέθεσε σε ανοξείδωτους χάλυβες του εμβληματικού "κουνελιού" που θα έχει συμβάλει τόσο στην αξιοπιστία του.

Από το «Easyfun» (1999-2003) έως το «Antiquity» (2009-2014), ο Jeff Koons δίνει την περηφάνια να γίνει εικόνα της ζωγραφικής. Χρησιμοποιώντας κολάζ, συγκεντρώνει στην ίδια επιφάνεια ετερογενή στοιχεία με τα οποία θρυμματίζει και στρωματοποιεί. Περισσότερο από ποτέ, ένα μεγάλο μέρος δίνεται στα αμερικανικά στερεότυπα - ανοιχτούς χώρους, περίσσεια βιομηχανικών τροφίμων, υπερήρωες και άλλους χαρακτήρες κόμικς - στερεότυπα στα οποία η Koons αναμιγνύει περισσότερες προσωπικές αναφορές, που κυμαίνονται από παιδικά γκράφιτι έως πρότυπα τέχνης. αντίκα. Έτσι, με το τελευταίο του «Gazing Balls» (2013) που αντιπαραθέτει διακοσμητικά κήπου με γύψο από αριστουργήματα κλασικής τέχνης.

Η έκθεση διοργανώνεται από το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney της Νέας Υόρκης, σε συνεργασία με το Κέντρο Pompidou του Παρισιού

Πρακτικές πληροφορίες