© David Raynal

Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς ήλιο… Όπου κουρασμένος, θα έμενε στο κρεβάτι. Βυθίζοντας, για πάντα, το φως σε έναν αιώνιο λήθαργο. Τι θα μπορούσε να συμβεί? Κάτω από τον τρομερό ζυγό του «La Grande Nuit», τα ζώα θυμούνται ότι στον κόσμο πριν, μόνο ένας κόκορας με καθαρό και δυνατό λάλημα εμψύχωνε τον Ήλιο. Ο θρύλος τον ονομάζει Chantecler. Ναι, αλλά τώρα, ο Chantecler έχει ραγισμένη καρδιά και σπασμένη φωνή. Όλα αυτά εξαιτίας του Αζτούκ του Μεγάλου Δούκα και των προσκυνητών της μεγάλης νύχτας που υποκίνησαν μια συνωμοσία για να εκθρονίσουν τον πετεινό με ουράνια φωνή. Από τότε, το Chantecler εξαφανίστηκε και ο Ήλιος δεν ανατέλλει πια. Η Νέλι, το ποντίκι που δεν γνώρισε ποτέ το φως, αποφασίζει να πάει να τον αναζητήσει. Θα μπορέσει να τον βρει; Θα κάνει το Chantecler να ανατείλει ο Ήλιος; » Ελεύθερα εμπνευσμένο από το έργο του Edmond Rostand, Cocorico σήκω Chantecler είναι μια μουσική, ευφυής, αναζωογονητική και χιουμοριστική παράσταση, που απευθύνεται σε όλα τα κοινά από 5 έως 105 ετών, όπως λέει η υπέροχη αφίσα της με αστραφτερά χρώματα, παραγωγή και εικονογράφηση των λαμπρών @pierredraws. Αρχικά, ο επικός και μεγαλοπρεπής Chantecler του Rostand είχε έναν σημαντικό αριθμό ηθοποιών, περισσότερους από 70 χαρακτήρες, 195 κοστούμια που απαιτούσαν από τον συγγραφέα του Cyrano de Bergerac, περισσότερες από 35 ώρες δουλειάς...

Το πάθος ενός κόκορα

Από την αρχή, το στοίχημα του Καμβά της Πανδώρας δεν ήταν να κάνει μια αυστηρή προσαρμογή του έργου, αλλά μάλλον μια πρωτότυπη γραφή βασισμένη στον θρύλο του Chantecler. Μια σύγχρονη αλληγορία που υιοθετεί την ιδέα ότι χάρη στην αγάπη και το πάθος ενός κόκορα για το επάγγελμά του, ο ήλιος, ένα αδάμαστο αστέρι, δέχεται να ανατέλλει κάθε μέρα. «Το Chantecler του Rostand, που συλλαμβάνεται ως «ποίημα διαλόγου» παίζεται πολύ λίγο λόγω των πολλών χαρακτήρων του, του μήκους του και των πολύχρωμων αλεξανδρινών του. Η μετάβαση στο ξαναγράψιμο μας επέτρεψε να διατηρήσουμε το ποιητικό και βιρτουόζο πνεύμα που μας προσφέρει το Chantecler του Edmond Rostand, ενώ το επικαιροποιήσαμε μέσω της σύγχρονης γλώσσας, μιας αδημοσίευτης ιστορίας και των αγαπημένων χαρακτήρων. Πέρα από το απλό παραμύθι που προσελκύει τη φαντασία της παιδικής ηλικίας και το υπέροχο, θέλαμε αυτό το κομμάτι να αμφισβητήσει όσο διασκεδάζει. Ακόμα κι αν οι χαρακτήρες παρουσιάζονται στους θεατές με το πρόσχημα των ζώων, η πρόκληση ήταν να προσφέρουμε ένα προσιτό κομμάτι, το οποίο απευθύνεται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες». τονίζει η Juliette Raynal, η οποία ερμηνεύει ιδιαίτερα μια αριστουργηματική Jeanne the φασιανό και που έγραψε τη διασκευή και σκηνοθέτησε την παράσταση με τον ταλαντούχο και πνευματώδη Rémi Custey.

© David Raynal

Πρωτότυπη μουσική και τραγούδια

Ο νεανικός θίασος λοιπόν επέλεξε μια παρτιτούρα με τρεις ηθοποιούς που εναλλάσσουν αρκετούς χαρακτήρες και ζωντανεύουν περισσότερους από δέκα, χάρη στη χρήση μάσκες και μαριονέτες σκιών. Η προβολή βίντεο και η φωνή, επιτρέπουν την άμεση προσκόλληση στην ιστορία, εγκαθιστούν τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις. Η πλοκή επομένως δεν είναι ποτέ «καπάκι». Προορίζεται να είναι ελαφρύ και παιχνιδιάρικο, αλλά το φάσμα της καταπίεσης, ο αχαλίνωτος ολοκληρωτισμός, η βία κατά των γυναικών και η κλιματική έκτακτη ανάγκη με την εξαφάνιση του ήλιου και την άφιξη του σκότους, είναι όλα τα θέματα που εξετάζονται σε αυτήν την ιστορία. καλό παιδί. Η άλλη πρόκληση, μιούζικαλ αυτή, ήταν να συνθέσω πρωτότυπη μουσική και τραγούδια, πιασάρικα και συλλογικά, που μπορούν να απευθύνονται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, προάγοντας παράλληλα την ιστορία. «Επιλέξαμε ένα μουσικό και συμμετοχικό θέατρο όπου κάθε χαρακτήρας τραγουδά και κάνει το ρεφραίν, ένα νεύμα στο πρωτότυπο και μπερδεμένο κείμενο του Chantecler του Edmond Rostand» εξηγεί ο Rémi Custey, σκηνοθέτης και συνθέτης όλων των τραγουδιών και της μουσικής για την παράσταση. Η δράση που διαδραματίζεται σε μια φάρμα, υπάρχουν δανεισμοί από τη μουσική της κάντρι, αλλά και πτήσεις με τη μορφή νεύματος στο γκόσπελ και το αμερικάνικο μπλουζ. Για τη μουσική συνοδεία, που δεν τραγουδιέται, ο συνθέτης συνέθεσε θέματα εμπνευσμένα από τον κόσμο των παλιών ταινιών της Disney, στον οποίο αναφέρεται και η αφίσα, η Ωραία Κοιμωμένη, αλλά και οι μεγάλοι κλασικοί συνθέτες, ιδιαίτερα ο Στραβίνσκι, με το Firebird του. Και τι γίνεται με αυτή τη γοητευτική και αταίριαστη μικρή αναφορά στον Ουαλό ροκ σταρ Bonnie Tyler στη μελωδία, που έγινε απαλή, Κρατώντας έξω για έναν ήρωα, όταν ο πεσμένος κόκορας, γαργαλημένος από το ποντικάκι δεσποινίς Νέλλυ, ακονίζει την αγανάκτηση και τον πόνο του.

Μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων

Σε αυτό το κομμάτι των 70 λεπτών, το καστ είναι τόσο στροβιλιζόμενο όσο και μεταβλητής γεωμετρίας. Η Juliette Raynal, την οποία είχαμε ήδη προσέξει στο προηγούμενο κομμάτι του Toile de Pandore, The Last Night of Don Juan, πάλι από κάποιον Edmond Rostand, είναι τόσο τέλεια και διακρίνεται στη Jeanne the φασιανή, όσο είναι επικριτική και προφητική. στον Αριστοτέλη ο κότσυφας. Ο Thomas Bousquet κάνει τα απαίσια σχέδια του Aztuc του Μεγάλου Δούκα να πετούν ψηλά στον ουρανό, αλλά ξέρει επίσης πώς να είναι ξεκαρδιστικός όταν υποδύεται την Gigi, τη γηραιότερη κότα στο κοτέτσι που κρατά την κοκέτα της. Και μετά υπάρχει φυσικά ο γυναικείος πετεινός του, που ερμηνεύεται με μαεστρία από τον Baudoin Sama, τραγουδώντας και αλαζονικός, κατά σειρά σίγουρη για τον εαυτό του, άνετος, μετά βαθιά αγαπητός και κινούμενος σαν κόκορας χαμένος και απομονωμένος στη σπηλιά του. Οι τρεις ηθοποιοί μας στολίζουν με έναν υπέροχο αριθμό ηθοποιών, όταν ενστερνίζονται τέλεια τον μιμητισμό αυτού του υπέροχου κτηνώδους. Το κοκορέτσι με τεντωμένο ράμφος, ο φασιανός ροχαλητός με απόλυτη κομψότητα σε μια παρέλαση υψηλής κουλτούρας, η κότα κραυγάζει και φλυαρεί σαν το κοτσύφι, πριν γελάσει σε ρυθμό με το κούτσουρο.

© David Raynal

ζώα της δημιουργίας

Όσον αφορά τα κοστούμια, η Claire Malbos προσφέρει όλη την πολύχρωμη παλέτα των δημιουργικών ζώων: έναν επιδεικτικό κόκορα, στη συνέχεια μαδημένο με ένα κρεμαστό λοφίο, έναν Aztuc σε όλη του τη μαυρίλα του Grand-Duke, έναν Patou ως βρετανικό σκυλί με ένα χοντρό, υγρό τρίχωμα, πιστό υποκείμενο της μεγαλειότητάς της στο κοτέτσι, μια Ζαν σαν όμορφος χρυσός φασιανός, κρανοφόρος, με κωνική σιλουέτα, ή ακόμα και μια Νέλι το ποντίκι, σαν μικρό, στενόμυαλο και αποφασιστικό τρωκτικό. Τα ντεκόρ που φαντάστηκε και δημιούργησε ο Pierre Custey εξακολουθούν να είναι γεμάτα ανακαλύψεις και κολλούν τέλεια στην ονειρική ατμόσφαιρα του δωματίου. Θα σώσει ο Chantecler τη Jeanne τον φασιανό από τα κακά νύχια του Aztuc; Θα βρει τη θέση του ως βασιλιάς των γαλλινώδων στην αγαπημένη του αυλή; Στο τέλος, όλα καλά που τελειώνουν καλά και με τραγούδι στο βασίλειο των ζώων της φάρμας, αφού η αγάπη τελικά θριαμβεύει πάνω στην τυραννία. Cocorico σήκω Chantecler, μια παράσταση τόσο αστεία όσο και συγκινητική, με επικεφαλής έναν ενθουσιώδη και φιλικό θίασο, που θα ξέρει πώς να μαλακώσει την καρδιά του παιδιού σας, αλλά και των γονιών ή των παππούδων...

Μορβάν Γιαν

Πρακτικές πληροφορίες

Κάθε Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2022 έως 29 Οκτωβρίου, 17:00 μ.μ.

Κυριακές 23 και 30 Οκτωβρίου 2022 14 μ.μ.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου στις 14:00 μ.μ.

Θέατρο Montmartre-Galabru: https://theatregalabru.com/cocorico-leve-toi-chantecler

Μείωση εισιτηρίου: https://www.billetreduc.com/300795/evt.htm

Θέατρο Montmartre Galabru

• 4 rue de l'Armee d'Orient - 75018 Παρίσι
• Απέναντι από τη rue Lepic 53

Μετρό

• M° Blanche (γραμμή 2) ή Abbesses (γραμμή 12)
• Με τα πόδια 8 λεπτά (600 μ.)

Στάση λεωφορείου

Tourlaque (γραμμή 40) ή Damrémont - Caulaincourt (γραμμή 80)

Για να διαβάσετε το τελευταίο μας άρθρο για το ίδιο θέμα:

Σάλινγκερ, μανία και τρέμουλο στους εκφορτωτές