© Tiger Woods via Twitter

De rode truien (dit jaar ontworpen door Lacoste, het iconische krokodillenmerk) hadden waarschijnlijk moeten aangeven dat wat zou komen was, zoals Phil Mickelson op Twitter zei: "een mooie weergave van golf en hart".

De overwinning was de 11e in 13 Presidents Cup-evenementen voor de Verenigde Staten, maar deze was emotioneler dan normaal, met Woods die persoonlijk een seizoen 2019 afsloot dat begon met zijn 15e grote Masters-overwinning en het Amerikaanse team moest mobiliseren om te winnen . Hij was na afloop in tranen, knuffelde de spelers en knuffelde ze aan het einde fel.

"We hebben het samen gedaan", zei Woods met tranen in zijn ogen. "We zijn hier als een team gekomen. Mijn teamgenoten en mijn jongens speelden allemaal goed. »

Het was een emotioneel moment voor de man die meer dan twee decennia lang zo'n geduchte concurrent was.

“Ik heb gehuild in bijna elke beker die we wonnen”, drong Woods aan. "elke keer kan ik mijn tranen niet bedwingen"

Assistent-kapiteins Fred Couples en Steve Stricker genoten er allebei van om Woods tot tranen toe geroerd te zien, Couples en Stricker, zelf beschreven, als "de twee zeurders", dus het was leuk voor hen om een ​​keer wat gezelschap te hebben.

De ervaring was zoet als aanvoerder en speler en hij speelde als een man die persoonlijk en professioneel een tweede kans geniet. Als speler was hij echter de ster Tiger Woods die 82 PGA Tour-titels won. Toen Abraham Ancer vorige maand werd geciteerd, zei hij dat hij Woods een-op-een wilde ontmoeten in de Presidents Cup, kraakte Woods na zijn 3-2 overwinning op zondag, 'Abe wilde het. Hij heeft het. »

En toen hij hem vroeg of hij op de hoogte was van de eerdere opmerking van Ancer, antwoordde hij met een " Ja » scherp en een moordende glimlach.

Woods was de eerste speler-aanvoerder in 25 jaar en hij was de eerste die op zondag de tee sloeg, de toon zette en vervolgens zag hoe zijn spelers keer op keer wonnen. Zijn team was zo enthousiast dat geen van de zes overwinningen in het enkelspel de 18 holes haalde en de laatste twee wedstrijden werden gehalveerd. De 8-4 marge was de grootste sinds de 8-4 overwinning van de VS in de inaugurele Presidents Cup in 1994.

De overwinning kwam van Matt Kuchar, een 1m birdie putt die hem een ​​half punt opleverde tegen Louis Oosthuizen, wat hem de 50½ punten opleverde die Team USA nodig had om de Cup te behouden die ze gemakkelijk wonnen bij de Liberty National twee jaar eerder.

Mickelson, die de wedstrijd vanuit huis bekeek, noemde de finale een “een van de spannendste dagen in de geschiedenis van de Presidents Cup. Wat een geweldige weergave van golf en hart. »

De Verenigde Staten hadden sinds 2009 geen enkele sessie meer gewonnen, grotendeels omdat ze zo vaak met zo'n grote marge aan de leiding hadden gestaan ​​dat de laatste speeldag onbelangrijk was. Dit jaar niet, toen ze voor het eerst sinds 2003 op zondag op achterstand kwamen toen de wedstrijd in een gelijkspel eindigde.

Ernie Els, de aanvoerder van het internationale team, vormde het jongste Cup-team uit negen landen - bij de Presidents Cup zijn geen Europese spelers betrokken - en zijn spelers namen voor het eerst in 16 jaar de leiding bij de start van het toernooi, 10- 8 gaat de laatste wedstrijddag in.

'We hebben niet het gewenste resultaat behaald', zei Els.

Patrick Reed, die met een andere caddie speelde nadat zijn gebruikelijke teamgenoot zaterdag op de bank zat omdat hij een fan duwde die Reed had vervloekt vanwege zijn recente beschuldiging van bedrog bij de Hero World Challenge, won zijn enige wedstrijd van de week en versloeg CT Pan. Webb Simpson, die met Reed speelde nadat hij alle drie de teamwedstrijden had verloren, heeft Byeong Hun An nog nooit verslagen.

Nadat ze met de media hadden gesproken, pakten de Amerikaanse spelers hun koffers en stapten in een bus, een pittige versie van "Wij zijn de kampioenen" van Queen's, weg van Royal Melbourne.

Voor meer informatie: https://www.presidentscup.com/

Om te lezen ons laatste artikel op de Presidents Cup:

Lacoste kleedt de 2019 Presidents Cup