Van 9 april tot 18 september biedt het museum van het kasteel van de hertogen van Württemberg de Montbéliard een overzichtstentoonstelling van het werk van Jean Puy (1876-1960), schilder in het hart van de artistieke revoluties van het begin van de XNUMXe eeuw en aanwezig in zijn collecties. .

Zelfportret met baard, Jean Puy 1901 Olieverf op karton op canvas, 46 x 39,5 cm Collectie Jean-Jacques Bauswein © Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Paris, 2016

Zelfportret met baard, Jean Puy 1901
Olieverf op karton op canvas, 46×39,5 cm
Jean-Jacques Bauswein-collectie
© Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Parijs, 2016

Onder de titel Plénitude d'un fauve stelt de tentoonstelling de route van een werk met meerdere accenten in vraag. Na een begin gekenmerkt door neo-impressionisme en de beslissende ervaring van de fauvekleur, wijdt Jean Puy zich aan een intiem en figuratief schilderij, dat een vorm van rust benadert. Met meer dan honderd werken en documenten verspreid over 500 m2, geeft deze retrospectieve, de eerste in Frankrijk sinds 2004 in het Marmottan Monet museum in Parijs, een nieuwe kijk op deze kunstenaar onthuld door de eminente galeriehouder Ambroise Vollard. Door werken uit openbare collecties samen te brengen die zelden worden getoond en voornamelijk te steunen op bruiklenen van particuliere verzamelaars, krijgt de tentoonstelling een uniek karakter.

Afkomstig uit een familie van industriëlen, studeerde Jean Puy aan de Nationale School voor Schone Kunsten in Lyon en vervolgens in Parijs aan de Camillo Academy. In zijn vroege dagen wreef hij de schouders met Matisse, Derain, Marquet, Camoin en Manguin, waar hij workshops, modellen en reflecties over nieuwe schilderkunst deelde. Geopenbaard op de Salon d'Automne van 1905, waar de Fauve-beweging verscheen, vestigden zijn landschappen, zijn naakten en zijn stillevens hem op 30-jarige leeftijd als een meester. Verliefd op Bretagne navigeert hij tussen Parijs, Belle-Île-en-Mer, de Alpen, maar ook Zuid-Frankrijk, op advies van zijn vrienden, voordat hij definitief terugkeert naar zijn geboorteplaats Roanne. Jean Puy, een eenzame man, vaak achtergelaten in de schaduw van beroemde vrienden, produceerde tijdens zijn leven gedurende meer dan vijftig jaar een vruchtbaar oeuvre en genoot internationale erkenning.

Een tentoonstelling in vijf delen

De tentoonstelling volgt een chronologische route en ontvouwt zich in vijf delen:

1/ Het neo-impressionistische begin (1900-1902)

Rust aan zee, Jean Puy 1905 Olieverf op doek, 38 x 46 cm Privécollectie © ADAGP-Paris, 2016

Rust aan zee, Jean Puy 1905
Olieverf op doek, 38 x 46 cm
Privé verzameling
© ADAGP-Parijs, 2016

De reis begint wanneer Jean Puy studeert aan de Académie Camillo onder auspiciën van Eugène Carrière. Door een gemeenschappelijke passie voor Belle-Île-en-Mer ontmoette hij daar Henri Matisse die grote invloed uitoefende op zijn schilderkunst en zijn vertrouweling bleef. De eerste schilderijen van Jean Puy tonen een sterke doordrenking van de leer van de Divisionisten, die in plaats van de klassieke menging van tonen pleiten voor een nevenschikking van accenten van pure kleur om maximale helderheid te bereiken. Van zijn vriend Paul Signac erfde hij niet alleen dit optische voorschrift, hij ontving van zijn oudste een initiatie in zeilen, essentieel voor Jean Puy die altijd al wilde worden
zeiler.

 

2/ De fauvistische jaren (1902-1907)

Het tweede deel doet verslag van deze belangrijke episode in de kunstgeschiedenis vanaf het begin van de 1905e eeuw, waarin wordt toegewerkt naar een synthese van vormen en het gebruik van ruwe kleuren. Jean Puy exposeerde in 1926 op de Salon d'Automne naast Matisse, Manguin, Marquet en Camoin, wiens werken een schandaal veroorzaakten. De kamer die door de criticus Louis Vauxcelles de bijnaam "Cage aux Fauves" kreeg, gaf later de naam fauvisme aan deze beweging. Het was ook dankzij de Salon d'Automne dat de beslissende ontmoeting met de galeriehouder Ambroise Vollard plaatsvond, die Jean Puy tot XNUMX internationale erkenning en niet aflatende steun verzekerde.

3/ Harmonie in de poëtische vergelijking (1908-1915)

Slapende faun, Jean Puy ca. 1906 Olieverf op doek, 74,5 x 94,5 cm Collectie Paul Dini, Lyon © Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Parijs, 2016

Slapende kleine faun, Jean Puy ca.1906
Olieverf op doek, 74,5 x 94,5 cm
Paul Dini-collectie, Lyon
© Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Parijs, 2016

Na de Fauve-ervaring stapte Jean Puy af van de ruimtelijke en chromatische durf die hem tot een moderne kunstenaar maakte. Hij verlaat de directheid van het onderwerp om aan de compositie te werken. Il vise dès lors l'équilibre et l'harmonie, s'attarde sur le décor intérieur et extérieur, procède de collages, insiste sur les poses complexes des modèles, avec une touche précise, des couleurs quasi acidulées, figeant l'oeuvre dans le tijd. Jean Puy brengt zijn zomers zo dicht mogelijk bij de landschappen van het Paleis, Bénodet en Concarneau door, en probeert ondanks zichzelf "het leven in zijn schilderij" om te zetten.

4/ Na de oorlog een nieuwe wind (1919-1929)

Jean Puy verlaat tijdens de Eerste Wereldoorlog vrijwillig zijn penselen om naar het front te trekken. Bij zijn terugkeer, om zijn humeur te bevrijden, wijdde Jean Puy zich in een nieuwe geest aan het werk van illustrator en karikaturist, in opdracht van zijn galeriehouder Ambroise Vollard. Hij produceert ook een belangrijke serie keramiek. Zijn schilderij, meer intiem, laat veel ruimte voor naakten, eenzame lezingen van jonge vrouwen en interieurtaferelen. Zijn landschappen, van Doëlan tot Toulon, afgebeeld in een zekere stilte, nodigen uit tot contemplatie.

5/ De introspectieve workshop en de terugkeer naar Roanne (tot 1950)

Storm in Collioure, Jean Puy 1913 Olieverf op doek, 46 x 55 cm Privécollectie © Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Parijs, 2016

Storm in Collioure, Jean Puy 1913
Olieverf op doek, 46 x 55 cm
Privé verzameling
© Alle rechten voorbehouden / ADAGP-Parijs, 2016

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog zocht Jean Puy zijn toevlucht bij zijn zus Madeleine Vindrier, die een huis bezat in Roanne, in het hart van zijn geboortestad, waar hij bleef tot de schemering van zijn leven. Als zijn carrière meer lokaal wordt en in het voorbijgaan een beetje vergeten wordt, maakt Jean Puy van zijn studio de plaats van alle mogelijkheden, door zijn innerlijke wereld op een bijna metafysische manier in dit gesloten universum te projecteren. De kunstenaar vermenigvuldigt de zelfportretten bevolkt met antieke sculpturen, rangschikt vreemde maskers voor het raam van het atelier, ensceneert poppen, waardoor de figuren een tijdloos karakter krijgen, tussen uittreding en eeuwige jeugd.

Bij deze gelegenheid zal een tentoonstellingscatalogus worden uitgegeven door de Musea van Montbéliard. Door een zestigtal werken uit de tentoonstelling te reproduceren, kunnen we de artistieke loopbaan van Jean Puy volgen, van 1900 tot de jaren 50. Het is verfraaid met niet-gepubliceerde teksten van Hervé Labrid, Marion Chatillon-Limouzi en Aurélie Voltz. (kleurenafb., 96p., € 15).

Ten slotte wordt de tentoonstelling aangevuld met een rijk programma van evenementen verspreid over meerdere maanden, waaronder conferenties en vergaderingen:

  • Woensdag 11 mei 2016 om 18 uur: Ontmoeting met de verzamelaar Paul Dini
  • Woensdag 15 juni 2016 om 18 uur: Ronde tafel met de Vrienden van Jean Puy
  • Woensdag 23 september 2016 om 18u: Conferentie door Damien Chantrenne, adjunct-directeur van het Paul-Dini museum, Villefranche-sur-Saône: “De artistieke vriendschappen van Jean Puy”

Werken van Jean Puy in de Montbéliard-collectie

In 1969 schonk Jacqueline Bret-André aan de Nationale Musea werken van haar vader Albert André, gedeponeerd in het museum van het kasteel van de hertogen van Württemberg ter nagedachtenis aan haar jeugd doorgebracht in het Pays de Montbéliard. Er zijn een twintigtal schilderijen van vrienden van Albert André opgenomen, waaronder zeven werken van Jean Puy.

Het kasteelmuseum van de hertogen van Württemberg

Gelegen in het hart van de stad Montbéliard, staat het kasteel van de hertogen van Württemberg op een rots met uitzicht op de samenvloeiing van de Lizaine en de Allan. Het kasteel, bestaande uit twee grote ronde torens (1424 en 1590) en een in 1751 herbouwd hoofdgebouw, was vier eeuwen lang, van 1397 tot 1793, de residentie van de hertogen van Württemberg die het Pays de Montbéliard kenmerkten met een onafhankelijkheid van geest en een vrijheid die in de 1960e eeuw werd geconsolideerd met de lutherse hervorming. In 1970 werd het kasteel een museum dat verschillende en rijke collecties samenbracht: archeologie, natuurlijke historie en schone kunsten. Sinds 600.000 heeft het museum ook een collectie hedendaagse kunst ontwikkeld. De collectie van de Musea van Montbéliard telt momenteel XNUMX stukken.

Kasteelmuseum van de hertogen van Württemberg
25200 Montbeliard
Tel.: 03 81 99 22 61
musea@montbeliard.com
www.montbéliard.fr

Tentoonstelling van 9 april tot 18 september 2016
10 - 12 uur en 14 - 18 uur
Dinsdag en 1 mei gesloten
ingang: 5 euro / Groeps- en studententarief: 3 euro
Gratis toegang voor personen onder de 18 jaar, personen met een handicap, evenals de 1e zondag van elke maand.

Opening 8 april om 18 uur

Curator van de tentoonstelling: Aurélie Voltz, directeur van de musea van Montbéliard, bijgestaan ​​door Bertille Favre.