De tentoonstelling Picasso, Imaginary Journeys presenteert in het Centre de la Vieille Charité een opmerkelijke verzameling werken die Picasso's reisherinneringen en fictieve routes weergeven. Van de oevers van de Middellandse Zee tot aan de grenzen van Afrika biedt het werk van Pablo Picasso een startpunt naar elders, een cartografie zonder grenzen waar de kunsten zich vermengen en waar poëzie de boventoon voert.

Picasso: Imaginary Journeys - van 16 februari tot 24 juni 2018 in Marseille

Pablo Picasso, Naakte vrouw met Turkse muts, 1 december 1955, olieverf op doek, 116×89 cm. Parijs, Centre Pompidou, Nationaal Museum
van moderne kunst – © Mnam / Cci, opvolging Picasso 2017

Hoewel hij geen reizende kunstenaar is, schetst zijn reis een mythologisch raamwerk dat hij ons uitnodigt om te verkennen: “Als we alle routes waarlangs ik passeerde op een kaart zouden markeren en als we ze met een lijn zouden verbinden, zou het misschien een minotaurus voorstellen”.

Behalve zijn reizen tussen Spanje en Frankrijk of zijn reizen naar Nederland, Italië, Engeland en Polen, staat er geen land verder weg in zijn paspoort gestempeld. In plaats van boten of vliegtuigen gaf Picasso de voorkeur aan de trein die hem voortdurend terugbracht naar de zuidelijke stranden. Reizigers, zijn kunstenaar, dichter en intellectuele vrienden reizen de wereld rond en sturen hem ansichtkaarten. Deze beelden zijn met honderden verzameld en voor het eerst bestudeerd en vormen een uitzonderlijke inspiratiebron voor zijn werken.

De tentoonstelling Picasso, Imaginary Voyages onthult de visuele rijkdom van deze briefrelatie en legt de omvang van zijn nieuwsgierigheid vast, aangescherpt door een grenzeloos verlangen om een ​​glimp op te vangen van andere culturen dan de zijne. Aan de hand van honderd schilderijen, sculpturen, assemblages en tekeningen in dialoog met meesterwerken uit de musea van Marseille en Mucem, volgt de tentoonstelling vijf routes: Blue Bohemia, Phantom Africa, Ancient Love, Black Sun en Dreamed Orient, zoveel reizen naar het denkbeeldige hol van het genie Picasso.

Picasso en de Ballets Russes, tussen Italië en Spanje. (Tentoonstelling geproduceerd door het Mucem, met de steun van het Museo e Real Bosco di Capodimonte, en georganiseerd met Electa).

In het Mucem onderzoekt de tentoonstelling de bevoorrechte banden die Picasso onderhoudt met populaire kunsten en tradities, zoals die naar voren komen in zijn werk als scenograaf en kostuumontwerper voor Sergei Diaghilevs gezelschap de Ballets Russes. Tussen 1916 en 1921 werkte Picasso mee aan vier shows waarvoor hij decors en kostuums creëerde: de balletten Parade (1917), Tricorne (1919), Pulcinella (1920) en Cuadro Flamenco (1921). Deze ervaring stelt de schilder bloot aan de taal van het lichaam en de dans en inspireert hem met nieuwe formele mogelijkheden, die hij vermengt met elementen ontleend aan het poppentheater, de commedia dell'arte, de heilige kunst en zelfs de Spaanse folklore.

Door de werken van de kunstenaar (doeken, tekeningen, schetsen, decormodellen, kostuums gemaakt voor opera's) te vergelijken met objecten uit de collecties van het Mucem (poppen, posters, ex-voto's, enz.), laat de tentoonstelling zien hoe Picasso in staat was de figuratieve tradities van zijn tijd, om ze in het centrum van een nieuwe moderniteit te plaatsen.

“Er zijn reizigers die bloemen en sterren verwarren. Meer dan alle dichters, beeldhouwers en andere schilders kwetst deze Spanjaard ons als een korte verkoudheid. Zijn meditaties worden in stilte onthuld. Het komt van ver, van de rijkdom aan compositie en brutale decoratie van de Spanjaarden van de zeventiende eeuw. Degenen die hem kenden herinneren zich snelle avonturen die niet langer experimenten waren. Zijn volharding in het nastreven van schoonheid leidde hem op paden. Hij zag zichzelf moreel gezien als Latijnser en ritmischer Arabisch.”

Guillaume Apollinaire, “De jongeren: Picasso, schilder”, La Plume, 15 mei 1905.

Picasso-Middellandse Zee: een initiatief van het Picasso-Parijs Nationaal Museum

“Picasso-mediterraan” is een internationaal cultureel evenement dat plaatsvindt van voorjaar 2017 tot en met voorjaar 2019. Ruim zestig instellingen hebben samen een programma bedacht rondom het werk “eigenwijs mediterraan” van Pablo Picasso. Op initiatief van het Picasso-Parijs Nationaal Museum biedt deze reis door de creatie van de kunstenaar en de plaatsen die hem inspireerden een unieke culturele ervaring, waarbij wordt geprobeerd de banden tussen alle oevers te versterken.

Politiebureau:

Oude liefdadigheidsinstelling: Xavier Rey, directeur van de Marseille Musea; Christine Poullain, eredirecteur van de Marseille Musea, hoofdconservator erfgoed; Guillaume Theulière, curator, assistent van de directeur van de Marseille Musea

Mucem: Sylvain Bellenger, directeur van het Capodimonte Museum in Napels; Luigi Gallo, doctor in de kunstgeschiedenis; Carmine Romano, kunsthistorica

Set ontwerp:

Oude Liefdadigheid : e.deux –, Emmanuelle Garcia, Etienne Lefrançois
Mucem: Dodesukaden

Praktische informatie:

Picasso: denkbeeldige reizen

Van 16 februari tot 24 juni 2018

Centrum van de Oude Liefde
Rue de la Charité 2
& Mucem
7 Robert Laffont-promenade
Marseille

  • Oude liefdadigheidsinstelling: Dinsdag t/m zondag van 10 tot 18 uur – gesloten op maandag en 1 mei.
  • Mucem: elke dag, behalve dinsdag. 11 - 18 uur (februari/april) en 11 - 19 uur (mei/juni)

prijzen :

  • volledige prijs: € 12
  • gereduceerde prijs: € 8
  • gekoppeld ticket (Vieille Charité & Mucem): geeft het volwassen publiek toegang tot de 2 tentoonstellingen tegen de enkele prijs van € 15.

Informatie en reserveringen: http://musees.marseille.fr