@Philippe Pinton

Hallo Lucie, Marie Fourquier vertelde ons onlangs dat jullie met Anaëlle Carnet kleine uitdagingen aangaan om in vorm te blijven tijdens de bevalling*...

Ja het is waar, kleine sportieve uitdagingen (lacht). Anaëlle stuurde ons crossfit-sessies om te doen en we probeerden de beste tijd neer te zetten. Zo moesten we zo snel mogelijk vijftig squats, veertig lunges, dertig sit-ups, twintig push-ups en tien burpees doen…

Tien vogeltjes?

Nee, burpees. Kortom, we werpen onszelf op de grond om push-ups te doen. Maar de vogeltjes zouden ook leuk geweest zijn (lacht)!

Ben je al terug op wedstrijd?

Nog niet. Over tien dagen wordt de tweede divisie hervat in Gams in Zwitserland, op de grens met Liechtenstein. Het rooster kan nog wijzigen. Eind september-begin oktober moeten we bijvoorbeeld in Spanje spelen, op Terre Blanche en dan weer in Spanje, maar de Tour zal proberen de twee Spaanse toernooien aan elkaar te koppelen, wat logischer zou zijn. Potentieel zou ik mijn seizoen in slechts anderhalve maand over zes toernooien kunnen spelen.

Wat zijn jouw doelen voor dit werkelijk unieke einde van het seizoen?

Ik heb niet meer competitief gespeeld sinds de kaarten afgelopen januari. Voor mij zal het simpelweg een kwestie zijn van het herontdekken van de sensaties, van weer op het goede spoor komen en plezier maken...

Je bent met name Europees nr. 1 onder de amateurs geweest, twee keer Frans kampioen (2002 en 2008) en zegevierend in 2017 op de LETAS, in Tsjechië. Wat is je leukste herinnering?

Sterker nog, het waren de Wereldkampioenschappen team in 2010 waar ik tijdens mijn laatste seizoen als amateur derde werd bij de meisjes. Ik hield echt van de sfeer, de gemoedstoestand die er heerste. Ik speel graag teamtoernooien, ik vind het jammer dat er zo weinig zijn.

En je slechtste herinnering aan een cursus?

Het was vooral een grote teleurstelling. In 2018 heb ik in Tsjechië een hole-in-one gemaakt tijdens de eerste ronde… waar er een auto te winnen is! Een Skoda Break die uit geheugen minimaal 40000 euro waard was. De fotografen komen aanrennen, iedereen komt me feliciteren, ik ben zo opgewonden dat ik de rest van mijn spel helemaal niet gefocust ben. In het clubhuis, Astrid (Vayson de Pradenne) komt mij feliciteren met het juweel dat ik heb gewonnen. "Wat een juweel, ik heb een auto gewonnen", antwoord ik hem. Volgens de reglementen van de Skoda-reclamecampagne stond er aan het begin van de hole een klein streepje aan het einde dat specificeerde dat de auto alleen in de laatste ronde in het spel was! Ik was ervan overtuigd dat ik een auto en mijn juweel had gewonnen, het was hooguit niet meer dan 30 euro waard… (lacht)

Maak jij vaak gaten in één?

Ik heb er drie behaald, telkens in competitie. De laatste was deze, in Tsjechië. Ik heb er in 2009 eentje gedaan tijdens een toernooi in Texas, de Spirit, in het dubbelspel met Marion Ricordeau. Ik herinner me dat de vlag rechtsonder zat en dat ik op het moment dat ik de bal slecht sloeg de neiging had om plakjes te maken. Mijn bal landde midden op de green en belandde met de spin in de hole (lacht)! Ik heb er nog één beheerd tijdens de kaarten in 2011, in La Manga (Spanje).

Uw ultieme droom voor golfers?

Deelnemen aan de Olympische Spelen en Frankrijk vertegenwoordigen is iets belangrijks voor mij. Dit impliceert uiteraard zeer goede resultaten…

Het lijkt erop dat je in 2013 bijna je carrière beëindigde…

Weet je, ik ben meer dan eens bijna gestopt. In een carrière zijn er moeilijke passages, we stellen onszelf veel vragen: zijn we goed genoeg voor dit spel, gaan we genoeg geld verdienen, vooral in het damesgolf...

Hoe heb je over golf ontdekt?

Ik was 11 jaar oud, het was op de golfbaan van Bourg-en-Bresse. Mijn ouders en mijn broer speelden, maar ik vond dat het niet genoeg bewoog, ik tenniste liever. Er klikte iets toen ik meedeed aan mijn eerste wedstrijd. We hadden direct na het toernooi een nieuwe ranglijst, terwijl we bij tennis moesten wachten tot het einde van het seizoen.

Welke tennisranglijst had je?

Ik stond op 30-jarige leeftijd op de 16e plaats en speelde bij de club Péronnas.

Wat is uw sterke punt in golf?

Wedging, waarmee ik een paar games kan opslaan.

En je zwakke punt?

Ik ben niet regelmatig genoeg in autorijden. Ik heb niet geteld hoe vaak ik de afgelopen vier jaar van chauffeur ben gewisseld. Ik ben altijd een beetje in paniek als ik de driver uitschakel, want mijn bal kan alle kanten op. Meestal speel ik het 3 hout of het 5 hout, waardoor mijn holes langer worden en plotseling zijn de birdies minder talrijk. Gelukkig redt mijn wig mij...

Je beste score?

-9 in Hossegor, tijdens het Franse dameskampioenschap in 2008, was het parcoursrecord.

Sophie Giquel vertelde ons dat wanneer ze onder druk een heel belangrijke putt moest spelen, ze zich alleen maar op haar bewegingen zou concentreren en zich zou voorstellen dat ze op de putting green** stond. Wat zijn jouw mentale sleutels om dit soort putts te benaderen?

Onder invloed van stress versnelt de hartslag. Ik adem veel ventraal, ik adem in door mijn buik en adem door mijn mond, het is een sofrologieoefening die de druk verlaagt. Achteraf is er geen echte techniek, het is vooral een kwestie van zelfvertrouwen. Ik probeer de bal gewoon op de lijn te krijgen die ik me had voorgesteld.

Is er een speler die je bewondert?

Jonger, het was Suzann Pettersen. Ze was atletisch, ze sloeg hard, ze was consistent, ze had alle kwaliteiten. Op cursus was hij een neutraal persoon, die zijn gevoelens niet te veel uitte. Er is ook Azahara Munoz, ik ken haar een beetje, we waren tegelijkertijd amateurs. Hij is een eenvoudig mens, die met beide voeten op de grond staat.

Als je een cursus in Frankrijk en in het buitenland zou moeten kiezen...

In Frankrijk noodzakelijkerwijs Hossegor, omdat ik daar heel goed speelde en het een ongelooflijke herinnering is. Maar ook als ik het minder goed speel, vind ik het een fantastische baan. In het buitenland zou ik zeggen de Emirates Golf Club in Dubai. Ze bouwden de golfbaan vóór de stad. Het ontwerp is van topklasse en het onderhoud van de baan uitzonderlijk.

Wat is volgens jou de meest voorkomende fout bij amateurs?

Er is niet genoeg extensie van de linkerarm bij de impact en ze verliezen kracht bij het schot. Het is een kippenvleugelschommel, een beetje zoals de schommel van mijn ouders, maar ik wil niemand slingeren... (lacht)

Wat zijn uw interesses buiten golf?

Ik hou van sporten, ik speel momenteel veel squash, maar ook tennis, paddle. Ik ga veel naar de sportschool, het is als mijn tweede thuis. Ik doe ook yoga, meditatie, ik zwem, ik lees, ik luister naar muziek...

Interview door Franck Crudo

*https://swing-feminin.com/marie-fourquier-mon-oncle-jean-francois-lucquin-ma-appris-a-jouer-plus-juste/

**https://swing-feminin.com/sophie-giquel-realiser-son-plein-potentiel-cest-la-quete-de-chacun-dentre-nous/

http://www.lucieandre.fr/