Aan de ene kant is er Franck Kafaim, ‘de Swallower’, een handelaar in de City of London, een genie in het kopen van bedrijven, die een woedende honger heeft naar het leven, naar macht, naar geld, naar alles. Aan de andere kant het doelwit: een bloeiend bedrijf, de “Franse kabel van Cherbourg”. De CEO en zijn assistent, ouder, gaven hun leven aan het bedrijf. Ze geloven in de uitbreiding van het algemeen welzijn door middel van de industrie, ze houden van hun werk, hebben crises doorstaan ​​en zijn er trots op. De toeschouwer wordt tegenover deze twee kampen geplaatst, zoals in een boksring. Wie zal het spel winnen?

Maar wees voorzichtig, net als de ogres in de verhalen is deze zwaluw verleidelijk, zelfs juichend! Grappig en levendig, de enscenering, met een levendig ritme onderbroken door drums waarop de acteurs om beurten spelen, benadrukt onze tijd. Het is het einde van het tijdperk van het kapitalisme dat wordt geconsumeerd, geconsumeerd…

Is de mens nog steeds een wolf voor de mens? De creatie van L'Avaleur maakt deel uit van een cyclus van ontmoetingen en creaties rond de begrippen 'werk' en 'rijkdom', geïnitieerd door de Tréteaux de France.

regie

Het is de context van de samenleving waarin we ons bevinden, het systeem waarin we in onze landen leven, die mij uiteraard naar dit stuk heeft geleid en mij ertoe heeft gebracht geen redenen aan te dragen of oplossingen te vinden, maar in de eerste plaats te zoeken naar: waar het kwaad vandaan komt. We worden geconfronteerd met deze vragen die in de 1840e eeuw werden gesteld door de filosoof Thomas Hobbes met deze observatie: “In de natuurstaat is de mens een wolf voor de mens”. Na het uitstapje van The Maker en Balzac naar de wereld van de Parijse Beurs in de jaren veertig van de negentiende eeuw, wilde ik een grote sprong in de tijd maken met deze Swallower, deze niet-Maker, deze waardevernietiger die in de jaren 2000 actief is.

Er is altijd iemand die wordt verslonden en iemand die verslindt in de wereld die ons als model wordt aangeboden, die van het kapitalisme, deze wereld waar persoonlijke winst vaak voorrang heeft op het collectieve en het sociale. Het leek mij interessant om een ​​toneelstuk op te voeren dat ons in staat stelt na te denken over onze tijd en een glimp op te vangen van de volgende. We staan ​​zeker aan het einde van de ene cyclus en het begin van een nieuwe, dat voelen we. Edgar Morin spreekt over vervelling, over metamorfose. Welke wereld erven wij? In welke verandering zitten we? Dit is precies het onderwerp van het toneelstuk van Jerry Sterner. […]

[Het karakter van de Zwaluw] is aantrekkelijk, hij is aangenaam, zelfs jubelend, vol humor en vitale energie. Dit is ook een van de kenmerken van onze samenlevingen. Zelfs binnen een destructief, dodelijk systeem wordt er alles aan gedaan om deze operatie aantrekkelijk te maken. De boeman is nooit verborgen, nooit gemaskeerd, integendeel, hij laat zichzelf zien, hij verschijnt zoals hij is met cynisme, in zijn drang naar voedsel, zijn verlangen om op te slokken. Hij is verleidelijk zoals de monsters in de verhalen. […]

Het is een heel grappig stuk, dat ons, net als The Maker, ook zou moeten doen huiveren. Het is echt een komedie. Het centrale personage is een onweerstaanbare boef, die in staat is zijn jas om te draaien en, na enkele excuses voor de aangerichte schade, keer op keer de steun van het publiek weet te verwerven. Het probleem is dat de veroorzaakte schade niet altijd kan worden gerepareerd!

We moeten deze gevaarlijke straffeloosheid via humor laten horen, in de hoop bij te dragen aan het bewustzijn van de toeschouwers. Dat kunnen we niet zeggen: dat wisten we niet. Het is een gewelddadig en komisch onderwerp, wat het stuk tot een echt modern verhaal maakt. De boeman is aantrekkelijk en angstaanjagend tegelijk. Hij geeft uit, hij geeft uit, hij is te groot. We zouden het stuk als volgt kunnen samenvatten: zal de boeman iedereen opeten?

In het originele stuk is het gezelschap niet gevestigd in New York, maar diep in Amerika, in een voormalig geïndustrialiseerd gebied. In de Franse bewerking zal ze in Cherbourg gevestigd zijn om de ruimte van een haven te ontwerpen en daarmee een opening te bevorderen met de verbeeldingskracht van navigatie, vertrek en de wereld van de internationale handel. De tweede ruimte, Wall Street in het origineel, zal zich in Londen bevinden, in de City, in het hart van de transactiehotspots. Drie ruimtes dus: een moderne ruimte in Londen, Cherbourg met een venster op de verbeelding, en een ruimte van vooruitgang waar de verteller met het publiek komt spreken, een tijdloze ruimte die in directe verbinding staat met de kamer. […]

Rondom de Avaleur staat de ouderwetse zaakvoerder: een kapitein die de zaak leidde als een goede vader en die het sociaal kapitalisme vertegenwoordigt. Er is ook een vrouw die de vertrouwde vrouw is, de assistente, strenge, eerlijke vertegenwoordiger van het personeel. En dan nog een generatie: de jonge vrouw, advocaat, aan de school van de macht. Ze wordt gegrepen door een soort seksuele opwinding in de strijd tegen de manoeuvres van de Zwaluw. Omdat het ook een man-vrouwstrijd is, een strijd tussen de seksen, een strijd van macht tot macht. De jonge vrouw ziet zichzelf, ervaart zichzelf als een temmer.

Het personage van de verteller, die ik zal spelen, is een personage dat empathie heeft met het publiek, tussen de twee kampen, en zijn vragen deelt. Hij probeert zo min mogelijk veren te verliezen. Een personage dat verankerd was en dat in deze grote omwenteling, door keuze of door geweld, zweeft en zichzelf opnieuw moet definiëren. Ook hier is dit een zeer eigentijdse route.

De auteur heeft de openhartigheid om een ​​gevecht te tonen, een gevecht van man tegen man. Hij was een zaakvoerder, we hebben het gevoel dat hij dit alles nauwlettend heeft gadegeslagen en hij schreef verhalend, adembenemend, direct theater. Ik geloof dat het voor het publiek vreugdevol zal zijn om vandaag getuige te zijn van dit gevecht met de afstand van gelach en verhalen.

Praktische informatie

Steelworkers House
94, rue Jean-Pierre Timbaud, Parijs 11e
m° Couronnes of Parmentier
bus 96

• Dinsdag 31 januari > zaterdag 18 februari
• Dinsdag t/m vrijdag om 20 uur
• Zaterdag om 19 uur
• Zondag om 16 uur
• duur 1u40
• vanaf 13 jaar oud

Prijzen van 5 tot 14 euro's

boeking: 01 47 00 25 20
www.maisondesmetallos.paris