Debora Bolsoni, (geen namen, maar namen), 2016. Tentoonstellingsoverzicht, detail

En het is juist in deze formele dubbelzinnigheid dat de poëtica van het project wortelt. (Geen namen, maar namen) laat het publiek circuleren tussen de werken, waarvan de lay-out bewust doet denken aan een begraafplaats. Elk van deze stukken is samengesteld uit verschillende media, tussen “dess-tures” en “sculp-ssins”, en ondersteund door een karretje, waardoor er gespeeld wordt met het idee dat deze grafstenen op elk moment kunnen wegrollen.

Debora Bolsoni, Printf air (detail), 2015, tekening op keramische tegels, 20 x 15 cm

Deze woordspeling verwijst naar de mogelijke opstelling van de getekende silhouetten, die feitelijk verwijzen naar een wereld van objecten. Deze alledaagse voorwerpen zijn hulpmiddelen die we vaak onderschatten, die we als vanzelfsprekend beschouwen en die alleen bestaan ​​om in praktijk te worden gebracht. Het zijn deze entiteiten, deze aanwezigheid die Debora Bolsoni in haar werk oproept, als een soort verlengstuk van het menselijk lichaam.

Twee omgevingen vervolledigen deze installatie door het belang van tekenen in de artistieke praktijk van Debora Bolsoni te illustreren: ze tonen haar manier om tekenen als een ruimtelijk werk te interpreteren, en het belang van het silhouet als getekend motief, als een manier om levendige, materiële entiteiten tot leven te brengen. leven (om rechtstreeks het werk van Jane Bennett, Vibrant Matter te citeren), om ze te activeren, om ze voor onze ogen in beweging te zetten.

In een van de aangrenzende ruimtes is een voorbeeld te zien van de plastische experimenten van Debora Bolsoni, waarbij gespeeld wordt met de ambiguïteit tussen het tentoongestelde object, dat sculptuur wordt, en de sculptuur, die het tentoonstellingsobject is: een spin-off van de Print Fair en Pinus van Debora Bolsoni. Deze twee metalen structuren tonen, houden en houden in zekere zin een reeks ontworpen keramische tegels vast, die op zichzelf een uiting vertegenwoordigen van Debora's werkelijke interesse in bouwmaterialen. Zijn manier van gebruik van tegels, of zelfs cement, zand, etc. verwijst naar zijn interesse in zowel het huis als de stad. In zijn werk worden stopcontacten en putdeksels als equivalenten gebruikt, waardoor het huiselijke met het publieke wordt verbonden, niet als twee tegengestelde of gescheiden domeinen, maar als een continuïteit, of zelfs een reflectie tussen het een en het ander. De ontworpen keramische tegels brengen met hun vintage uitstraling en landschapsmotieven (een kleine meeuw, een bloem) een nostalgische verwijzing naar de natuur. Deze komen overeen met de menselijke portretten (de silhouetten), waardoor het object zoals gebruikelijk aan het onderwerp wordt gekoppeld. Het landschap, de menselijke figuur en het stilleven voeren een dialoog, maar communiceren toch niet en slagen er nooit in om samen te komen.

De andere kamer bevat een sleutelwerk van Debora Bolsoni, Mimesis-les, samengesteld uit verschillende fragmenten van leisteen, in verschillende vormen gesneden en ingelijst in hout. Elk onderdeel van de Mimesis-les is gemaakt met als doel de vorm aan te nemen van een klassiek apparaat dat verband houdt met zien, voornamelijk ramen, spiegels en lenzen, die door hun diversiteit in zekere zin verschillende manieren van zien vertegenwoordigen. Op deze steunen werd één krijtsilhouet getekend, waardoor al deze afzonderlijke stukken met elkaar werden verbonden. De mimesisles is een mimetisch werk, omdat de blik van de kijker deze vormen als visuele apparaten laat bestaan; maar ook omdat deze vormen zelfs referenties zijn, en verwijzen naar de geschiedenis van blik en visie.

Deze tentoonstelling gaat over silhouetten, de vermenging en de interdisciplinariteit die het ontstaan ​​van de teken- en beeldhouwkunst kenmerkt; een project over de rangschikking van objecten en hun vermogen om onze blik naar ons terug te richten of onze manier van kijken te conditioneren, wat een zeer aanwezig thema vormt in het werk van Debora Bolsoni.

Praktische informatie

Tekenlaboratorium Parijs
Rue de Richelieu 17
75001 Paris

www.drawinglapparis.com

UUR:
Dinsdag tot zaterdag van 11 tot 19 uur
Elke eerste zondag van de maand geopend

PRIJS:
Gratis behalve groepsbezoek met bemiddelaar
Openingsrecepties op uitnodiging

TOEGANG :
Metro Palais Royal – Musée du Louvre, lijnen 1 en 7
Metro Pyramides, lijn 14
Bus 21, 27, 39, 48, 67, 68, 81, 95, Palais Royal – Comédie Française

CONTACT:
info@drawinglapparis.com
Tel +33 (0)1 73 62 11 17