Gwladys Nocera – Foto: © Wikimedia Commons

biografie 

Het begin

Gwladys Nocera, geboren in Moulin in 1975, begon op zevenjarige leeftijd met golfen bij SC Vichy en sloot zich op 17-jarige leeftijd aan bij de Franse groep. In 1997, op 22-jarige leeftijd, koos ze ervoor om haar studie internationale handel in de Verenigde Staten voort te zetten aan de New Mexico State University om tegelijkertijd vooruitgang te blijven boeken in golf, iets wat onmogelijk was in Clermont-Ferrand in STAPS.

In de toenmalige Franse amateurwereld voor dames won ze de titels van wereldkampioen team in 2000 en Europees teamkampioen in 1999 (als aanvoerder van het Franse team). Ze werd uiteindelijk vice-kampioen van Frankrijk in 2002.

Carrière

Ze werd professional op 4 november 2002 en sloot zich in 2003 aan bij de Ladies European Tour, het Europese vrouwengolfcircuit. Ze eindigde dit eerste seizoen op de 51^e plaats in de rangorde van verdienste van de Europese ranglijst, daarna 25^e in het volgende seizoen.

In 2005 faalde ze drie keer op de tweede plaats in een toernooi en eindigde ze zeven keer in de Top 10. Ze eindigde het seizoen daarmee op de vierde plaats op de Europese ranglijst. Zijn goede resultaten bezorgden hem ook een plaats in het Europese Solheim Cup-team. Tijdens deze verloor ze een tweehonkslag met Ludivine Kreutz en won ze haar honkslag tegen Cristie Kerr.

In 2006 behaalde ze haar eerste overwinningen op het Europese circuit, bij de Deutsche Bank Ladies Swiss Open, vervolgens de BMW Ladies Italian Open en ten slotte de Catalonia Ladies Masters. Van de 17 gespeelde toernooien eindigde ze elf keer in de Top 10 en voegde ze nog drie andere plaatsen toe aan de Top 20. Na een deel van het seizoen aan de leiding te hebben gestaan ​​in de ranglijst van de Europese geldlijst, eindigde ze als tweede achter Laura Davies.

Het volgende seizoen verstevigde ze haar positie onder de beste spelers op het Europese circuit door twee nieuwe toernooien te winnen, het KLM Ladies Open in Nederland en vervolgens het voorlaatste toernooi van het seizoen met de EMAAR-MGF Ladies Masters in Bangalore, India. Deze twee overwinningen worden behaald voor haar landgenote Virginie Lagoutte-Clement. Ze behaalde ook haar tweede deelname aan de Solheim Cup, waar ze eindigde met een record van 1 overwinning, 2 verliespartijen en een gelijkspel. Ze eindigde het seizoen opnieuw op het podium van de Europese ranglijst met een derde plaats.

In 2008 won ze de Scottish Open, daarna de ABN AMRO Open en de AMR AMRO Ladies Open. In september vestigde ze met 29 slagen onder par tijdens de Gothenburg Masters de laagste score in de geschiedenis van het Europese circuit. Dit leverde haar haar vierde overwinning van het seizoen op, vijftien dagen later gevolgd door haar vijfde op de Madrid Ladies Masters. Met deze laatste overwinning passeert ze de Zweed Helen Alfredsson in de top van de Europese ranglijst. De terugtrekking van de Zweed uit het laatste toernooi verzekert haar overwinning in de Order of European Merit. Deze trofee gaat ook vergezeld van de titel van Speler van het jaar, titel aangewezen door een stemming van de leden van het circuit. Haar resultaten in belangrijke toernooien vallen echter tegen: ze eindigde als 41^e plaats bij de Evian Masters en de 64^e plaats van de British Open.

In 2009 nam ze opnieuw deel aan de Solheim Cup, waar ze eindigde met een record van 3 overwinningen en een gelijkspel.

In 2013 keerde ze terug naar de overwinning door 2 European Tour-toernooien te winnen. Ze eindigde het jaar 4e in de European Order of Merit.

In 2014 won ze het voorlaatste toernooi van het seizoen in India (Hero Women's Indian Open) en eindigde als 2e in de European Order of Merit.

Ze won haar laatste toernooi in april 2015 op de Lalla Meryem Cup in Marokko. En voegt zich voor de 4e keer bij het Europese Solheim Cup-team.

In 2016 nam ze deel aan de Olympische Spelen in Rio, waar ze 36ste werd.

In april 2018 besluit ze haar carrière te beëindigen en begint ze nu aan een nieuwe carrière in coaching.

Resultaten van het seizoen 2017