De Irving Penn-tentoonstelling biedt een uitgebreid overzicht van alle belangrijke onderwerpen van zijn werk: mode, stillevens, portretten, naakten, schoonheid, sigaretten en puin. Bepaalde cultseries, zoals naakten, sigarettenpeuken en kleine ambachten zullen hier diepgaand worden gepresenteerd. Oorspronkelijk opgeleid in de schone kunsten, heeft Irving Penn een reeks beelden ontwikkeld die worden gekenmerkt door elegante eenvoud, een zekere voorliefde voor minimalisme en opmerkelijke strengheid, van de studio tot '' naar de prent waaraan Penn nauwgezet zorg besteedt.Volgend een route die zowel chronologisch als thematisch is, ontdekken bezoekers de productie van de kunstenaar vanaf zijn begin in de late jaren 1990 tot zijn werk rond mode en stillevens uit de jaren 2000-1943.De tentoonstelling opent met de eerste kleurenstillevens die de kunstenaar vanaf 1947 voor Vogue fotografeerde, voorafgegaan door straatscènes in New York en beelden uit het zuiden Verenigde Staten, Mex ic, van Europa. Na de oorlog verhuisde zijn werk van de straat naar de studio, die gedurende zijn hele carrière de exclusieve locatie voor zijn opnamen werd. In 48-XNUMX produceerde hij portretten voor Vogue magazine van kunstenaars, schrijvers, modeontwerpers en andere persoonlijkheden uit de culturele wereld, van Charles James en Salvador Dali tot Jerome Robbins, Spencer Tracy, Igor Stravinsky en Alfred Hitchcock.

In december 1948 reisde hij naar Cuzco in Peru, waar hij de inwoners en bezoekers fotografeerde die naar de stad waren gekomen voor de eindejaarsfeesten. Zijn kinderen uit Cuzco zijn een meesterwerk in de geschiedenis van de fotografie geworden.

Penn werd in 1950 door het tijdschrift Vogue naar Parijs gestuurd en werd vervolgens onthuld als een echte meester in modeportretten en produceerde enkele van de grootste fotografische iconen van de 1950e eeuw. Veel zijn studies van Lisa Fonssagrives-Penn, de vrouw en muze van de kunstenaar, gekleed in hauteecouture-modellen uit de jaren XNUMX. Tegelijkertijd begon hij tijdens zijn verblijf in Parijs een fotografische studie van Small Trades, een serie portretten die voortbouwt op zijn wortels in een traditie die al eeuwenlang in de prentkunst is gevestigd en die het in Londen en New York voortzet. Al deze shots gebruiken dezelfde achtergrond, een beschilderd gordijn gevonden in Parijs dat hij zijn hele carrière in zijn atelier bewaarde en dat op de tentoonstelling wordt gepresenteerd.

In de jaren vijftig en begin jaren zestig werd Irving Penn een veelgevraagde fotograaf. Hij blijft portretten maken voor Vogue die kunnen worden omschreven als klassiekers: Picasso, Jean Cocteau, TS Eliot, Marlene Dietrich, Francis Bacon of zelfs Colette. De kunstenaar wil dat ze diep en succesvol zijn, zoals de kunst van Goya, Daumier of Toulouse-Lautrec die hij heeft bestudeerd.

In het volgende gedeelte ontdekken bezoekers een verzameling naaktstudies uit 1949-1950, een viering van gevouwen, verwrongen, gespannen, los vlees, schitterend gevormd door Penns nauwgezette zilver- en platinadruk. Tussen 1967 en 1971 reisde Penn voor Vogue in de Stille Oceaan en Afrika. De volgende set bestaat uit portretten die met name in Dahomey (nu Benin), Nieuw-Guinea en Marokko zijn gemaakt.

Daar nam Penn zijn foto's in een reizende studio, opgesteld in een tent die hij zelf had laten ontwerpen en waarmee hij reisde. Irving Penn fotografeerde ook het afval, het kortstondige, het proces van desintegratie, in het bijzonder met zijn serie sigarettenpeuken uit 1972. Meer dan twintig afbeeldingen worden op dezelfde manier gepresenteerd als de naakten of de portretten omdat, zoals Penn het zelf uitdrukte: "Een uitgedoofde sigaret vertelt het personage, het vertelt de zenuwen." De keuze van een sigaret vertelt de smaak van de persoon ”(“ Een geplette sigaret duidt op karakter, het onthult nervositeit. Zijn keuze zegt veel over iemands smaak ”). Het afval, de metalen blokken, straatelementen en ander afval tonen Irving Penn's constante interesse in stillevens, van zijn eerste beelden tot het einde van zijn carrière.

Het laatste deel van de tentoonstelling is gewijd aan de nieuwste modefotografie en portretten van zijn volwassenheid, waaronder figuren als Tom Wolfe, Truman Capote, Alvin Ailey, Ingmar Bergman en Zaha Hadid.

Praktische informatie

Deze tentoonstelling wordt gepresenteerd van 24 maart tot 1 juli 2018 in de C / O Foundation in Berlijn en van 21 augustus tot 25 november 2018 in het Instituto Moreira Salles.

Politiebureau: Maria Morris Hamburg, onafhankelijk curator en oprichter van het Department of Photography bij het Metropolitan Museum of Art, New York en Jeff L. Rosenheim, curator Joyce Frank Menschel verantwoordelijk voor het Department of Photography bij het Metropolitan Museum of Art, New York; Jérôme Neutres, commissaris en directeur van strategie en ontwikkeling in het Rmn-Grand Palais. Scenografie: Myrtille Fakhreddine en Nissim Haguenauer, Gare du Nord Architecture

opening: Donderdag tot maandag van 10 tot 20 uur; Woensdag van 10 tot 22 uur wekelijkse sluiting op dinsdag

prijzen : € 13, TR € 9 (16-25 jaar oud, werkzoekenden en grote gezinnen), gratis voor kinderen jonger dan 16 jaar, begunstigden van sociale minima

toegang: metrolijn 1 en 13 "Champs-Elysées-Clemenceau" of lijn 9 "Franklin D. Rossevelt"

informatie en reserveringen: www.grandpalais.fr