Valescure-speler Emie Peronnin, 25, praat uitgebreid met Swing voor dames en bespreekt in het bijzonder zijn sterke en zwakke punten, doelen en de beste herinneringen aan zijn jonge carrière. Achttien vragen, zoals het aantal holes op een baan ...

Emily Peronnin.

1 / Je verbleef lange tijd in Zuid-Afrika, waar je aan het begin van het seizoen verschillende toernooien speelde. Had u moeite om terug te keren naar Frankrijk met de Covid 19-crisis?

Sterker nog, ik besloot eerst daar langer te blijven voor een familievakantie. Toen in Frankrijk insluiting werd aangekondigd, was er geen in Zuid-Afrika. We konden doorgaan met golfen, wandelen, enz. Het aantal gevallen was echt heel laag. Toen de lockdown werd aangekondigd, was het een beetje paniek omdat het land binnen vijf dagen zijn grenzen zou sluiten, dus probeerden alle expats tegelijkertijd hun respectieve landen te bereiken. Na een paar dagen reizen was ik eindelijk in staat om terug te keren naar Frankrijk, maar ik moet zeggen dat ik heel blij ben dat ik nog een paar weken in Zuid-Afrika heb doorgebracht in plaats van dat ik vanaf het begin alleen in Frankrijk zit. Ik ging terug naar Kruger Park en het was gewoon magisch!

2 / Maakt u zich zorgen over de toekomst van LET met de komende grote economische crisis?

Ik geef niet echt om de toekomst van LET op de lange termijn. LET heeft onlangs een samenwerking getekend met de LPGA voor meerdere jaren en het zal veel brengen voor de Europese golf, maar ik weet vooral dat we een fantastisch team van leiders hebben met Alexandra Armas en Marta Figueres-Dotti.  Ze vechten voor Europees vrouwengolf. Dit zijn vrouwen die ik enorm bewonder en voor wie ik enorm veel respect heb. Ik weet dat ze de boot boven water zullen houden en met vlag en wimpel door deze onrustige wateren zullen navigeren.

3 / Hoe heb je golf ontdekt?

Ik begon op de golfschool van Estérel op 8-jarige leeftijd, voordat ik op 13-jarige leeftijd naar Valescure verhuisde. Mijn vader was de eerste die golf in mijn familie ontdekte, daarna zette hij mijn moeder en daarna mijn grote broer Alexandre, en dus volgde ik natuurlijk. Alle sporten die mijn broer beoefende, wilde ik proberen. Ik ben altijd in zijn voetsporen getreden.

4 / Zoals veel jonge Franse golfers heb je vier jaar aan een Amerikaanse universiteit gezeten, in dit geval die van Minneapolis. Hoe heb je deze ervaring beleefd?

Het was een geweldige ervaring. Ik zal niet verbergen dat er ups en downs zijn geweest, vooral als je alleen moet wonen op 18, duizenden kilometers van je familie, maar het was een prachtig avontuur. Voor mij als sportliefhebber heb ik echt genoten. Sport neemt een belangrijke plaats in in het Amerikaanse leven, het wordt de hele tijd benadrukt en sportmogelijkheden zijn overal. Ik leerde de regels van American football kennen en werd er een fan van. Als het op golf aankomt, is het moeilijk om het beter te doen: je hebt naar believen toegang tot de best mogelijke trainingsfaciliteiten en de nieuwste golftechnologieën. Ik ben een beetje een "golfnerd", ik hou van de technische, technologische en mechanische aspecten van golf en ineens had ik daar plezier als een kind in Disneyland. 

5 / Volgens LET-statistieken ben je 5e dit jaar in termen van rijprecisie, met 78,5% van de fairways getroffen. Is het uw sterke punt of is deze statistiek - op slechts twee ronden - vertekend?

Ha ha, dat is niet echt mijn sterke punt! Deze statistiek is gebaseerd op de start van het seizoen 2020 en ik heb maar één toernooi op de LET gespeeld. Vorig jaar, vooral aan het einde van het seizoen, had ik wat moeite met rijden. Ik sloeg de bal behoorlijk hard en hij is niet altijd compatibel met de fairway-grip in de regelgeving, maar ik zou niet zeggen dat dat me ook shots kost in toernooien.

6 / Wat is op dat moment uw sterke punt?

Mijn sterke punt is de afgelopen seizoenen gevarieerd. Tot 2018 was het mijn put. Maar vorig jaar faalde mijn putten en werd het integendeel mijn zwakte. Vorig seizoen was mijn ijzerspel uitstekend. Astrid Vayson de Pradenne * gaf me zelfs een leuke bijnaam, "La Fléchette", verwijzend naar mijn ijzers die vaak heel dicht bij de vlaggen staan.

7 / In welke gamesector werk je in het bijzonder?

Ik heb de afgelopen maanden veel aan mijn putten gewerkt en ik denk dat ik een oplossing heb gevonden. Ik heb eindelijk plezier op de greens. Onlangs nam ik tijdens de Jabra Ladies Classic in Glendower in Zuid-Afrika 23 putts in de tweede ronde. Mijn coach Raphaël Pelliciolli en David Ames hebben me echt geholpen om mijn hoofd uit het water te halen bij het putten.

8 / En op welk gebied denkt u dat u de meeste ruimte voor verbetering heeft?

Mijn wig is waar mijn grootste ruimte voor verbetering is. Met Raphaël Pelliciolli werken we er veel aan en als ik eindelijk vertrouwen heb in mijn wedging, weet ik dat ik de volgende cursus in mijn golf zal kunnen halen. 

9 / Wat zijn je doelen voor dit seizoen ... als het wordt hervat?

Herwin mijn kaart op de LET. Ik zou ook graag weer een toernooi willen winnen (in augustus 2018 won Emie in Zweden de'Anna Nordqvist Open, tellen voor LETAS). Mijn 10-jarige neef vroeg me onlangs wanneer hij me de beker weer zou zien optillen omdat hij ongeduldig werd (Gelach) en het is waar dat ik heel graag weer een professioneel toernooi zou winnen. 

10 / En op de langere termijn?

Speel de Olympische Spelen. Maar voor nu focus ik me op mijn huidige seizoen. Eén toernooi tegelijk. 

11 / Je bent uitgeroepen tot LETAS-speler van het jaar 2018. Wat is de beste herinnering aan je carrière?

Mijn overwinning op de Anna Nordqvist Open. Het was een magisch moment dat ik kon delen met een andere speler, Julie Aimé, die me caddde nadat ze helaas de cut niet had gehaald. Als ik kon winnen, was dat echt te danken aan zijn hulp en steun tijdens de laatste ronde. Ik had geen idee of ik zou kunnen winnen. Vóór mijn laatste put van 1 meter was ik er zelfs van overtuigd dat het de play-off zou gaan. Maar toen ik het eenmaal binnen had, kwam de scheidsrechter me feliciteren en ik kon het niet geloven. 

12 / Je slechtste herinnering als golfer?

Eerlijk gezegd heb ik er geen die in me opkomt. Vorig jaar waren er meer slechte herinneringen dan verwacht, misschien kan ik me daarom een ​​bepaalde slechte herinnering niet herinneren (lachens). Ik zou nog steeds zeggen dat het verliezen van mijn kaart vorig jaar, na een reeks van slechte prestaties, erg moeilijk was om mee te leven.

13 / Heb je ooit een gat in een gehad?

Ik had er afgelopen zomer nog geen gat in gemaakt en ben sindsdien niet meer gestopt (Gelach) ! Afgelopen juli had ik mijn eerste hole in één, tijdens een trainingswedstrijd bij Valescure, met jongeren van de club. Toen deed ik het een paar dagen later weer op een kleine compact, tijdens een Pro-Am met diezelfde jongeren. Afgelopen november deed ik er weer een op een verkenningscursus voor het Andalusian Open. Ik geloofde het niet, ik had het nog nooit van mijn leven gedaan en toen lukte het me drie in vijf maanden! Niemand deed echter aan competitie, en ik kon niet wachten tot mij dat zou overkomen tijdens toernooien. En het gebeurde snel: afgelopen februari, bij de South African Masters die plaatsvonden op de San Lameer Golf Club. Op hole 9, een afdaling par 3 van 145 meter, raakte ik een ijzer 9 die 4 meter te kort viel en zijn run in de hole beëindigde. Als bonus heb ik 2000 euro aan reizen in mijn zak gestoken die door Standard Bank worden aangeboden. Nu het volgende doel, de albatros (Gelach)

14 / Wie zijn de spelers die je bewondert?

Annika Sorenstam en Tiger Woods. Het is een beetje een cliché als antwoord, maar om je sport zo lang te kunnen domineren zoals ze allebei hebben gedaan, is er niets indrukwekkender en bewonderenswaardiger voor mij. Wie was er niet opgewonden toen Tiger vorig jaar weer de Masters won? 

15 / Wat zijn je favoriete routes in Frankrijk?

Le Golf National: goede herinneringen aan mijn jeugd toen ik het Franse jeugdkampioenschap speelde. Ik heb vorig jaar de gelegenheid gehad om Vidauban een paar keer te spelen en het is geweldig, een perfecte manicure. Ik hou ook van trainen op het parcours van het kasteel naar Terre Blanche. Een goede variëteit aan shots, een prachtige baan en onberispelijke greens. 

16 / En in het buitenland?

Lost City en de Gary Player Country Club in Zuid-Afrika. We hadden dit jaar de kans om ze te spelen op de Sunshine Ladies Tour en de twee banen op het Sun City-complex waren adembenemend. In het zuiden van Zuid-Afrika is Fancourt à George ook een van mijn favorieten. Anders is er ook Minikahda in Minnesota, we speelden het universitaire toernooi van onze hogeschool op deze cursus. Een prachtig ontwerp, met hole 18 die uitzicht biedt op het prachtige meer Calhoun. 

17 / Wat is het meest voorkomende defect dat je bij amateurs aantreft?

Een negatieve houding. Ik speel vaak met amateurvrienden en het is waar dat die houding hen ervan weerhoudt om op te treden. Een slechte hole vanaf het begin en het spel wordt vaak verpest. Ze voelen zich niet in staat om slagen uit te voeren die ik ze al tientallen keren zonder zorgen heb gezien. Ik denk dat veel amateurs het moeilijk vinden om hun emoties op de baan te beheersen en om verder te gaan na een harde klap.

18 / Wat vind je leuk om te doen buiten golf?

Ik heb tien jaar handbal gespeeld en ik mis het erg. Ik neem niet het risico om dit te blijven doen uit angst mezelf te verwonden. Ik ken mezelf, als ik opnieuw begin, zou ik het niet halverwege en met terughoudendheid kunnen spelen. Anders heb ik als ik reisdore ga op safaris of bezoek de natuur en la lokale flora. Als ik thuis ben, heb ikimandere sporten kijken TV, Ik ben een regelmatige in de NFL of atletiek bij voorbeeld. Ik oefen ook graag weerx sports, leer iets nieuws. Ik heb onlangs het bijlwerpen ontdekt en çheel leuk.  

Interview door Franck Crudo

*https://swing-feminin.com/astrid-vayson-de-pradenne-le-golf-cest-une-redemption-permanente/

https://www.emieperonnin.com/