© David Raynal

Stel je een wereld voor zonder zon... Als hij moe was, zou hij in bed zijn gebleven. Het licht dompelen, voor altijd, in een eeuwige slaap. Wat zou er gebeuren? Onder het vreselijke juk van "La Grande Nuit" herinneren de dieren zich dat in de wereld ervoor alleen een haan met een duidelijk en krachtig kraaien de zon bezielde. De legende noemt hem Chantecler. Ja, maar nu heeft Chantecler een gebroken hart en een gebroken stem. Dit alles vanwege Aztuc de Groothertog en de aanbidders van de grote nacht die een complot smeedden om de haan met de hemelse stem te onttronen. Sindsdien is Chantecler verdwenen en komt de zon niet meer op. Nelly, de muis die het licht nooit heeft gekend, besluit hem te gaan zoeken. Zal ze hem kunnen vinden? Zal Chantecler de zon laten opkomen? » Vrijelijk geïnspireerd door het werk van Edmond Rostand, Cocorico sta op Chantecler is een muzikale, intelligente, verfrissende en humoristische show, die is gericht op alle doelgroepen van 5 tot 105 jaar oud, zoals de prachtige poster met glinsterende kleuren zegt, geproduceerd en geïllustreerd door de briljante @pierredraws. Oorspronkelijk had de epische en grandioze Chantecler van Rostand een aanzienlijk aantal acteurs, meer dan 70 personages, 195 kostuums waarvoor de auteur van Cyrano de Bergerac meer dan 35 uur werk had gekost...

Passie van een haan

Vanaf het begin was de inzet van het Canvas van Pandora niet om een ​​strikte aanpassing van het stuk te maken, maar eerder om een ​​origineel geschrift gebaseerd op de legende van Chantecler. Een moderne allegorie die het idee opneemt dat dankzij de liefde en passie van een haan voor zijn beroep, de zon, een ontembare ster, ermee instemt om elke dag op te komen. "Rostand's Chantecler, opgevat als een "dialooggedicht" wordt heel weinig gespeeld vanwege de vele karakters, de lengte en de kleurrijke alexandrijnen. De overgang naar herschrijven stelde ons in staat om de poëtische en virtuoze geest te behouden die Edmond Rostands Chantecler ons biedt, terwijl we het actualiseren door middel van moderne taal, een ongepubliceerd verhaal en vertederende personages. Afgezien van het eenvoudige verhaal dat tot de verbeelding van de kindertijd spreekt en het wonderbaarlijke, wilden we dat dit stuk net zoveel vraagtekens zette als het entertaint. Ook al presenteren de personages zich aan de toeschouwers in de gedaante van dieren, de uitdaging was om een ​​toegankelijk stuk te bieden dat zowel kinderen als volwassenen aanspreekt.” benadrukt Juliette Raynal die met name een meesterlijke Jeanne de fazant vertolkt en die de aanpassing schreef en de show regisseerde met de getalenteerde en pittige Rémi Custey.

© David Raynal

Originele muziek en liedjes

Het jonge gezelschap koos daarom voor een partituur met drie acteurs die afwisselend meerdere personages spelen en er meer dan tien tot leven brengen, dankzij het gebruik van maskers en schaduwpoppen. De videoprojectie en de voice-over zorgen ervoor dat je je onmiddellijk aan het verhaal kunt houden, de personages en de situaties kunt installeren. Het perceel is dus nooit "afgetopt". Het is licht en speels bedoeld, maar het spook van onderdrukking, ongebreideld totalitarisme, geweld tegen vrouwen en de klimaatcrisis met het verdwijnen van de zon en de komst van de duisternis, zijn allemaal thema's die in dit verhaal aan bod komen. een goed kind. De andere uitdaging, deze muzikaal, was om originele muziek en liedjes te componeren, pakkend en collectief, die zowel volwassenen als kinderen kunnen aanspreken en tegelijkertijd het verhaal bevorderen. "We hebben gekozen voor een muzikaal en participatief theater waar elk personage zingt en het refrein doet, een knipoog naar de originele en versified tekst van Edmond Rostand's Chantecler" legt Rémi Custey uit, regisseur en componist van alle liedjes en muziek voor de show. De actie vindt plaats op een boerderij, er zijn leeningen van countrymuziek, maar ook vluchten in de vorm van een knipoog naar gospel en Amerikaanse blues. Voor de begeleidingsmuziek, die niet gezongen wordt, componeerde de componist thema's geïnspireerd door de wereld van oude Disney-films waarnaar de poster ook verwijst, Sleeping Beauty, maar ook de grote klassieke componisten, in het bijzonder Stravinsky. met zijn Firebird. En hoe zit het met deze charmante en ongerijmde kleine verwijzing naar de Welshe rockster Bonnie Tyler op de melodie, zacht gemaakt, van Wachtend op een held, wanneer de gevallen haan, gekieteld door de kleine muis juffrouw Nelly, zijn wrok en zijn pijn aanscherpt.

Variabele kleptiming

In dit 70 minuten durende stuk is de cast even ronddraaiend als de variabele geometrie. Juliette Raynal, die we al hadden opgemerkt in het vorige stuk aangeboden door de Toile de Pandore, De laatste nacht van Don Juan, opnieuw door ene Edmond Rostand, is even perfect en onderscheiden in Jeanne de fazant, als ze veroordelend en profetisch is. bij Aristoteles de merel. Thomas Bousquet laat de sinistere tekeningen van Aztuc de groothertog hoog in de lucht vliegen, maar hij weet ook hilarisch te zijn als hij Gigi speelt, de oudste kip in het kippenhok die haar coquette gazette bewaart. En dan is er natuurlijk de haan van zijn dames, meesterlijk vertolkt door Baudoin Sama, zingend en eigenwijs, af en toe zeker van zichzelf, goed op zijn gemak op zijn sporen, dan diep vertederend en bewegend als een verloren en teruggetrokken haan in zijn grot. De drie acteurs verfraaien ons met een prachtig aantal acteurs, wanneer ze de mimiek van dit magnifieke bestiarium perfect onderschrijven. De haan met uitgestrekte snavel, de fazant snuift met volmaakte elegantie in een parade van hoge cultuur, de kip kwaakt en babbelt als de merel, voordat hij kakelt op het ritme met de romp.

© David Raynal

dieren van de schepping

Qua kostuums biedt Claire Malbos het hele kleurrijke palet van creatieve dieren: een flamboyante haan, dan geplukt met een hangend wapen, een Aztuc in al zijn groothertogzwartheid, een Patou als een Britse hond met een dikke, vochtige vacht, trouwe onderwerp van hare majesteit van het kippenhok, een Jeanne als een mooie goudfazant, gehelmd, met een taps toelopend silhouet, of zelfs een Nelly de muis, als een klein, bekrompen en vastberaden knaagdier. De decors die Pierre Custey heeft bedacht en gemaakt, zitten nog steeds vol ontdekkingen en blijven perfect bij de dromerige sfeer van de kamer. Zal Chantecler Jeanne de fazant redden van Aztucs kwade klauwen? Zal hij zijn plaats vinden als koning van de hoenderachtigen op zijn geliefde boerenerf? Eind goed, al goed en met gezang in het koninkrijk van de boerderijdieren, want uiteindelijk zegeviert de liefde over de tirannie. Cocorico sta op Chantecler, een even grappige als ontroerende show, geleid door een enthousiaste en vriendelijke groep, die het hart van uw kind, maar ook dat van ouders of grootouders weet te verzachten...

Morvan Yann

Praktische informatie

Elke zaterdag 24 september 2022 t/m 29 oktober 17 uur.

Zondag 23 en 30 oktober 2022 14 uur

woensdag 26 oktober om 14 uur

Montmartre-Galabru Theater: https://theatregalabru.com/cocorico-leve-toi-chantecler

Ticketkorting: https://www.billetreduc.com/300795/evt.htm

Montmartre Galabru Theater

• 4 rue de l'Armee d'Orient - 75018 Parijs
• Tegenover 53 rue Lepic

Metro

• M° Blanche (lijn 2) of Abbesses (lijn 12)
• Te voet 8 min (600 m)

Bushalte

Tourlaque (lijn 40) of Damrémont – Caulaincourt (lijn 80)

Om te lezen ons laatste artikel over hetzelfde onderwerp:

Sallinger, woede en huivering bij de Unloaders