Anne-Charlotte Mora, tijdens de finale van de Europese kaarten in La Manga. @ Tristan Jones.

Wat voel je na je 10^e plaats, tijdens de Europese kaartenfinale in La Manga in Spanje, vorige week?

Anne-Charlotte Mora: Ik ben heel erg blij. Ik dacht altijd stap voor stap, ik werk zo, dit is wat voor mij het beste werkt. In eerste instantie was mijn doel om de week ervoor de pre-qualifiers te halen. Vervolgens was het om de finale van de Europese kaarten te halen en vervolgens een top 20 te maken, wat een categorie 8a oplevert.

Doelstelling plotseling bereikt!

Ja, het was een echte opluchting. Als ik de laatste ronde heb voltooid, ben ik 18^e en er zijn nog veel spelers op de baan. Ik dacht dat ik echt borderline was. Aan de ene kant was het moeilijk om onder de par te scoren op dit parcours, aan de andere kant was de 18e een par 5, dus ik was nog een beetje ongerust. In de loop van de minuten werd ik 16^een dan 14^e dan 10^e Tenslotte. Het was in feite een progressieve vreugde, niet plotseling!

Je herstelde perfect na een zeer moeilijke eerste ronde en een kaart van 78. Je volgde door vier zeer solide beurten (twee 71 en twee 72). In welke gemoedstoestand was u woensdagavond, na de eerste ronde?

Ik walgde een beetje. Beginnen met een 78 is niet ideaal. Maar ik zei tegen mezelf dat er nog vijf ronden te gaan waren, wat veel is, en dat we niet moeten opgeven. Ik heb het goed gedaan (lacht).

Het feit dat ik de week ervoor vier ronden op hetzelfde parcours (de Manga) heb gespeeld tijdens de voorkwalificaties, was dat volgens jou een voordeel?

Ja en nee, aangezien ze de starttijden veranderden en het niet langer dezelfde holes en dezelfde afstanden waren. Het voordeel was vooral in termen van kennis van de greens. We hadden overigens veel geluk want tijdens de driedaagse pauze tussen de twee toernooien was er een grote storm. De timing was perfect (lacht).

Je bent net een professional geworden. Wat wordt je programma voor de komende weken?

Ik heb me aangemeld voor toernooien in Australië. Ik hoop dit seizoen zoveel mogelijk toernooien te spelen. Ik kom in het goede jaar aan, omdat de LET-kalender veel meer toernooien biedt dan in voorgaande seizoenen. Met mijn categorie kan ik mogelijk concurreren in 22, zelfs 24.

Je vader was je caddie tijdens de Europese kaartenfinale. Zal hij je het hele seizoen volgen?

Ik zou graag willen, maar het zal moeilijk worden omdat hij ook verplichtingen heeft, hij is een professional op de golfbaan van Île d'Or.

Als je een vadercaddy hebt, levert dat dan soms wat spanning op?

Helemaal niet, want we kunnen het heel goed met elkaar vinden, het gaat altijd heel goed. Hij geeft me vaak caddeye. Hij heeft me leren spelen, hij is mijn coach, hij kent me perfect.

Hoe oud was je toen je begon met golfen?

Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik kreeg een golflicentie op de dag dat ik werd geboren! Ik ben begonnen op de golfbaan Marcilly, vlakbij Orleans. Tussen een onderwijzende vader en een moeder die in de pro-shop werkte, denk ik dat golf mijn lot was (lacht).

Heb je er altijd al je baan van willen maken?

Heel jong ja, ik wilde altijd al pro worden en op het circuit spelen. Tussen 2016 en 2019 ging ik spelen aan de Universiteit van Texas, waar ik ook massacommunicatie studeerde. Het was echt een geweldige ervaring, de sfeer was geweldig, ik kon Engels leren, meedoen aan teamtoernooien. Het zorgde ervoor dat ik verder wilde gaan.

Wat is jouw sterke punt op een cursus?

Hmm ... ik zou zeggen dat ik redelijk goed put en goed rijd. In afstand ben ik vrij gemiddeld, maar ik raak niet te veel verdwaald.

Is er een speler die je bewondert?

Mijn vader toen ik jonger was. Onder vrouwen, ook al ken ik haar niet, Céline Boutier. Wat ze doet is erg inspirerend, zeker voor een Franse vrouw.

Jouw favoriete route?

Dinard, vooral voor het uitzicht. Het is een erg mooie golfbaan, in perfecte staat. En ik vond het altijd grappig om in de wind te spelen (lacht).

Interview door Franck Crudo

https://www.instagram.com/anne_chachaa/?hl=fr