Het Centre Pompidou viert in 40 zijn 2017e verjaardag in heel Frankrijk. Om dit feest met zoveel mogelijk mensen te delen, presenteert het het hele jaar door een ongekend programma van tentoonstellingen, uitzonderlijke bruiklenen, demonstraties en evenementen.

Foto: DR

In veertig Franse steden worden tentoonstellingen, voorstellingen, concerten en ontmoetingen georganiseerd, in samenwerking met een museum, een centrum voor hedendaagse kunst, een podium, een festival, een speler in het Franse culturele en artistieke weefsel...

Van eind 2016 tot begin 2018, in veertig steden, van Grenoble tot Lille, via Le François in Martinique, Saint-Yrieix-la-Perche, Chambord, Cajarc of Nice, een evenement van een avond op een halfjaarlijks tentoonstelling, voorstellen die tentoonstellingen, concerten, theater- en dansvoorstellingen combineren, conferenties nodigen alle toehoorders uit om de originaliteit van het Centre Pompidou te ervaren en te delen.

“Ik wilde dat de 40e verjaardag van het Centre Pompidou een viering zou zijn van artistieke creatie in heel Frankrijk. Moge het getuigen van de vitaliteit van de culturele instellingen die de geest van het Centre Pompidou delen. Moge het het mogelijk maken om de banden te vieren die zijn gesmeed met kunstenaars, musea, kunstcentra, podia, festivals, om een ​​lange geschiedenis van gezamenlijke projecten in dienst van kunst en creatie te ontwikkelen en te verrijken. Moge het een gelegenheid zijn om degenen te ontmoeten die al 40 jaar van het Centre Pompidou houden en een nieuw publiek te ontmoeten.

De verjaardag van het Centre Pompidou staat in het teken van het territorium, door middel van zeer uiteenlopende evenementen, om projecten aan te moedigen, te ondersteunen, aan te moedigen en te vergemakkelijken. zegt Serge Lasvignes, voorzitter van het Centre Pompidou.

1977 - 2017

Het Centre Pompidou, het eerste van een nieuwe generatie culturele instellingen, werd door zijn stichter gewijd aan moderne en hedendaagse creatie, op het kruispunt van disciplines: "Een cultureel centrum dat zowel een museum als een centrum van creatie is, waar de beeldende kunsten wrijf schouders met muziek, bioscoop, boeken…”. Oorspronkelijk is er het idee dat een samenleving des te wendbaarder is, in staat zichzelf in vraag te stellen, te innoveren, dat ze zich weet open te stellen voor de kunst van haar tijd.

Veertig jaar later is het Centre Pompidou een belangrijke culturele speler in Frankrijk en in het buitenland. Het brengt op één plek een collectie samen van meer dan 100 werken, een openbare leesbibliotheek (de Bpi), bioscopen en concertzalen, een muziekonderzoeksinstituut (Ircam), ruimtes voor educatieve activiteiten … Het presenteert een vijfentwintigtal tijdelijke tentoonstellingen elk jaar. Het is een toekomstige referentieplaats, maar het is ook een populaire plek die onophoudelijk probeert, door middel van haar programmering en haar projecten, haar publiek te verbreden. Zijn revolutionaire gebouw is een icoon geworden van de architectuur van de 000e eeuw en de belichaming van een geest. Het staat op hetzelfde niveau als de stad en haar bezoekers; we komen er alle kunstuitingen tegen, we overstijgen de verkokering en hiërarchieën tussen de kunsten, we scherpen onze nieuwsgierigheid aan. In 20 jaar tijd heeft het meer dan 40 miljoen bezoekers verwelkomd, verrast, verleid, geprovoceerd, ondervraagd en ontroerd.

Op het kruispunt van disciplines getuigt het programma van deze 40e verjaardag van het engagement van het Centre Pompidou naast regionale culturele instellingen, sleutelspelers in de verspreiding en promotie van de kunst van onze tijd. Dit netwerk van partners, verspreid over het hele grondgebied, wordt gekenmerkt door zijn diversiteit: musea, kunstcentra, monumenten, festivals, podia, waarmee het Centre Pompidou al vele jaren een vertrouwensrelatie onderhoudt, die dezelfde aandacht voor hedendaagse creatie delen .

Het Centre Pompidou viert deze verjaardag door de initiatieven van zijn partners te ondersteunen via bruiklenen van uitzonderlijke werken en coproducties. De 51 tentoonstellingen belichten alle aspecten van de collectie van het Rijksmuseum voor Moderne Kunst. Sommige van deze voorstellen zijn wetenschappelijk mede ontworpen met een curator van het Centre Pompidou. Qua live performance komen zowel langdurige vriendschappen als nieuwe samenwerkingsverbanden aan bod. De aangeboden shows vormen de kern van het programma voor dit jubileum en maken deel uit van het jaarprogramma van de partners en het Centre Pompidou of binnen specifieke creatieve periodes in de vorm van festivals (acteursfestival, Latitudes contemporaines festival, DañsFabrik met Quartz… ). Van Arles tot Metz, via Brest, Armentières en Nantes, het Centre Pompidou en zijn partners ondersteunen kunstenaars, of het nu gaat om gezelschappen die al meerdere keren in het Centre Pompidou hebben opgetreden of om jong talent.

Een jubileum gedeeld met IRCAM en BPI

Voor dit jubileumseizoen stelt Ircam (Instituut voor Onderzoek en Coördinatie Akoestiek/Muziek) vijf creaties voor in Bourges, Lyon, Marseille, Parijs en Straatsburg. Deze projecten combineren muziek, theater, dans, opera en beeldende kunst en zijn het resultaat van een nauwe artistieke samenwerking met de podia van deze steden. Deze prestaties weerspiegelen de diversiteit aan artistieke vormen die bij IRCAM zijn ontwikkeld en getuigen van haar inzet naast degenen die betrokken zijn bij de productie en verspreiding van hedendaagse creatie in heel Frankrijk.

De Public Information Library (Bpi) heeft ervoor gekozen om de actie buiten de muren van het International Documentary Film Festival “Cinéma du réel” waarvan het de organisator is, te versterken. Tijdens of na de 2017-editie van het festival (24 maart - 2 april 2017) zullen emblematische films van documentaire cinema worden gepresenteerd in de gemeentebibliotheken van Bordeaux, Grenoble, Montpellier en Straatsburg, partnersteden van de Bpi en leden van haar raad samenwerking in het kader van hun openbare leesnetwerk. Volgens de keuzes van de partnerbibliotheken, films uit de wedstrijd Cinéma du réel 2017, films uit de collecties van de Bpi, zoals Reporters van Raymond Depardon (1981), Histoires d'Amérique van Chantal Akerman (1988), Marseille, van vader tot zoon van Jean-Louis Comolli (1990), of zelfs documentaire films die verband houden met hedendaagse kunst of uit de kunstenaarsfilmcollecties van Centre Pompidou.

Voor meer informatie: www.centrepompidou.fr